Alvorens dit verslag te beginnen, een vraag over onderstaande stelling. Wit is aan zet. Kan hij met 1.Kf6 op winst spelen?

Met ELO-overwicht op de laatste drie borden mochten we met enige ambitie aan onze match tegen Beveren 1 beginnen. En de start kon ook niet beter, want op bord 3 kostte een onachtzaamheid van Nikolaas’ tegenstander hem meteen een centrumpion. Nikolaas liet het cadeau niet liggen en gaf zijn tegenstander daarna geen kans meer om het tij te keren; een tweede tactische fout van wit zorgde voor een vroege 0-1 in ons voordeel. Op bord 2 probeerde Dries intussen vanuit de theorie te bewijzen dat zwart zijn damepaard beter niet op c6 had gezet. Zwart moest lang zoeken naar een manoeuver om nadeel te vermijden, maar mocht van geluk spreken dat wit ergens het beste idee miste. Dries probeerde nog wel wat, maar remise bleek onvermijdelijk: 0.5-1.5.

Dan was het de beurt aan Pascal om te scoren, met zwart op bord 5. In een scherpe partij waarin de dames vrij snel werden geruild, verschalkte hij zijn tegenstander met een schijnoffer om zo een pion te winnen. Wit had het daartoe kunnen beperken maar in een poging om zijn pion meteen terug te winnen, moest hij ook een kwaliteit afgeven. Daarna ging het snel bergaf voor hem: 0.5-2.5. Op bord 1 sloeg Beveren terug. Jan koos in een gedrukte stelling voor een verkeerd plan dat hem een pion kostte. Dat veranderde het karakter van de stelling zodanig dat zwart kon hopen op tegenspel, maar wit gaf hem geen kans. Met een mataanval maakte hij het zonder discussie af: 1.5-2.5. Op dat moment stond Bart (bord 4) wat moeilijker maar niet verloren, terwijl Lucas op bord 6 een pion voor stond. Goede vooruitzichten dus. In Barts partij kwam dit interessante pionneneindspel op het bord (zwart aan zet):

Een regel in het pionneneindspel zegt dat wie de verste vrijpion heeft, wint. Op basis van deze regel zou zwart in deze stelling de beste kansen moeten hebben: hij is sneller bij de witte c-pion dan wit bij de zwarte h-pion. Maar pionnenspelen kunnen verraderlijk zijn. Zwart gooide namelijk meteen de winst weg door te vroeg zijn vrijpion op te spelen: 1… h5? en nu maakt wit eenvoudig remise met 2. e5! bv. 2….Kd7 3. Ke4 Kc6 4. Kf3 Kc5 5. Kg3 Kxc4 6. Kh4 Kd4 7. Kxh5 Ke4 8. Kg4 en met beide koningen in oppositie is er voor wit of zwart geen doorkomen meer aan. Winnend is echter 1… Kd6! bv. 2. Kd3 Kc5 3. e5 h5! (nu is het wel goed, de zK is de witte pionnen namelijk dicht genoeg benaderd) 4. Ke4 Kxc4 5. Ke3 h4 6. Ke4 h3 7. Kf3 Kd4 8. Kg3 Ke4 9. Kxh3 Kxf4 en wint. Helaas dacht wit in de partij op winst te kunnen spelen en zo komen we bij de stelling bovenaan dit verslag. Wit speelde daar 1.Kf6?? en mocht de boeken sluiten. Voel je vrij om het zelf even uit te testen.

Daarmee leek de zege ons alsnog te ontglippen, want Lucas had een plan gekozen dat zwart serieuze remisekansen gaf. Hij bleef echter geduldig zoeken naar de beste zet of op zijn minst naar zetten die het zijn tegenstander zo lastig mogelijk maakten. Wanneer twee spelers in tijdnood zijn, is dat vaak in het voordeel van de aanvaller en dat bleek ook. Zie onderstaande stelling:

Wit komt niet verder, want de zwarte pion is te ver opgerukt om het paard nog veel manoeuvreerruimte te geven. Zwart heeft bovendien beide witte vrijpionnen onder controle. Zwart kan zijn loper over en weer van h8 naar b2 spelen, maar uitgerekend in deze remisestelling, tast hij mis. Er volgde 1…Lc3?? en het vervolg laat zich raden. Eindstand 2.5-3.5 en SKOG1 rukt zowaar op naar de tweede plaats in de rangschikking. Van het ‘promotiespook’ is normaliter geen sprake, want we moeten nog tegen twee erg zware tegenstanders, waaronder de leider in de tussenstand.