De eerste verplaatsing voor SKOG 3 was naar Zottegem. Op bord 4 was invaller Jan als eerste klaar. Hij kwam uit een Siciliaanse opening in een ingewikkelde stelling, waar Wit steeds een loper leek te gaan winnen “op de volgende zet” maar Zwart zet na zet toch nog een manier vond om complicaties te scheppen. Jan geraakte op een bepaald moment de draad helemaal kwijt, en liet Zwart binnenvallen met een mataanval.

Ook Tobias op bord 1 miskeek zich: hij kwam goed uit de opening, maar misrekende een combinatie om een pion te winnen. Hij wist echter nog op tijd aan de noodrem te trekken, en na afruil van de meeste stukken kwam er een zeer gelijk eindspel op het bord dat in een logische remise eindigde. Ook Jeroen op 2 speelde remise. Hij speelde een zeer klassieke partij waarin Wit uit een Carlsbad-structuur een minderheidsaanval op de dame-vleugel lanceerde. Zwart pareerde dit echter goed, en op het moment dat remise werd overeengekomen was het niet duidelijk wie er beter stond (maar het zal allicht niet veel beter geweest zijn).

Sebastiaan had na de opening wellicht de slechtste stelling van de SKOG’ers. Hij vond in het middenspel echter een zeer mooie combinatie met een dubbel schijnoffer—eerst een loper op h3, gevolgd door de dame op h2—dat de witspeler absoluut niet had zien aankomen. Het resulterende eindspel vergde nog wel wat werk, maar uiteindelijk bracht Zwart toch de 2–2 eindstand op het bord.