Elk jaar doen zich in het clubkampioenschap verrassingen voor. Dat maakt onze competitie tegelijk leuk en spannend. Tot nu toe doet ELO echter blijkbaar braaf zijn werk, want op enkele schaarse uitzonderingen na blijven spectaculaire wendingen vooralsnog uit. Toch mochten we intussen enige suprises noteren. Dat was bijvoorbeeld het geval in Reeks 1. Daar dendert Daniel onverminderd voort naar de titel. Hij won nu ook de terugmatch tegen Dries, waardoor hij een 4/4 mag noteren tegen zijn voornaamste ELO-concurrenten. Boeken dicht dus? Niet helemaal, want Daniel verloor al twee keer verrassend. De eerste keer tegen Lucas en nu was het de beurt aan Wouter om hem een vol punt af te snoepen. Dat gebeurde niet bepaald op een rechtlijnige manier. Om het met de woorden van Wouter zelf te zeggen: “Hier een voorbeeld van hoe een hele partij kapot te staan maar in tijdnood somehow te ontsnappen”.
Wit heeft zwart vanuit de opening overspeeld en staat duidelijk op voordeel, met name door de onveilige positie van de zwarte koning. De stelling is materieel gezien nog altijd in evenwicht, maar wit kan nu met Dh5 zijn tegenstander in wel heel vieze papieren brengen. Hij dreigt fxg5 en Dxf7. Zwart heeft dus weinig anders dan zijn g-pion door te schuiven en af te geven, al is ook dat uitstel van executie. Dat gebeurde echter niet, maar wit bleef wel voortdurend beter staan. Veel beter zelfs. Een heleboel zetten later kwam dan deze stelling op het bord:
Wit heeft een kwaliteit geofferd om te kunnen oprukken met zijn centrale vrijpionnen. Zwart probeert met dameschaaks herhaling van zetten af te dwingen, een andere verdediging is er immers niet. Na 49. Kg1 Db1+ 50.Lf1 is het echter gedaan met schaak geven en mag zwart inpakken. Maar toen gebeurde het: wit speelde in tijdnood 49.Kg3?? Hij gaf daarmee meteen niet alleen zijn voordeel maar zelfs de partij weg. Waarom is Kg3 een blunder?
Scoren tegen de koploper, het maakt een verschil. Zowel Wouter als Lucas staan nu derde en vierde in de rangschikking.
In Reeks 2 was het uitkijken naar de partij tussen ELO-favoriet Jeroen, die nog maar twee keer gespeeld had, en Mart. Het werd een zege voor Mart. Doordat Kiran won van Sebastiaan schuift de jongste van het deelnemersveld op naar de leiding met 5/7. Mart heeft evenveel punten maar hij heeft een partij meer gespeeld. Het is nog te vroeg om van een tweestrijd te spreken, want zowel Jeroen als Patrik kunnen hen nog bijbenen.
Over naar Reeks 3, waar Jan met 5,5/7 aan kop blijft, maar hij wordt op de hielen gevolgd door Philip die 4/5 heeft en dus nog maar één punt moest inleveren. De immer solide Enrique staat derde met 3,5/7, een score die hij deelt met Herman en Paul.
In Reeks 4 noteerden we een eerste verrassing: Gert moest de duimen leggen tegen Yves, waardoor hij zijn leiderspositie moet afstaan aan Vedat, die Carlo versloeg. Ook hier is zeker nog geen sprake van een tweestrijd. We zijn bijvoorbeeld benieuwd in welke mate Maxim zich in de debatten gaat mengen. Met vier remises op zijn scoreblad lijkt hij de kat uit de boom te kijken.
Er valt niet zoveel te vertellen over Reeks 5. Daar werden de voorbije twee weken slechts drie partijen gespeeld die weinig of niets aan de rangschikking veranderden. Wim blijft daar aan kop, voor Benny en Rudi.
Maar wat dan te zeggen van Reeks 6? Daar werden de voorbije twee weken evenveel remises gespeeld als op een blauwe maandag in een doorsnee grootmeestertoernooi: zes van de zes partijen bleven onbeslist, waardoor iedereen rustig een halfje omhoog schuift in de rangschikking. Onnodig te zeggen dus dat Ghislain nog altijd leidt, voor Freddy en Wijnand. Zo blijft het natuurlijk nog wel een tijdje spannend. Mij doet dit terugdenken aan het clubkampioenschap van 1989-1990, toen Paul Joel in Reeks 1 won door negen (!) remises te spelen en niet te verliezen. Benieuwd of dat record gaat gebroken worden…
In Reeks 7 komt er voorlopig geen zand in de machine van Ivo, die na zes partijen nog altijd maar een half punt heeft afgegeven (5,5/6). Toch heeft hij nog geen vrije baan naar de titel, want Walter houdt hem met 4/5 in het vizier. Jan is derde met 3/6. Dit trio lijkt zich nu al af te scheiden van de rest van het deelnemersveld.
Spannend blijft het in Reeks 8, waar Erwin met 4/6 aan kop staat, maar qua verliespunten hebben Yves (4/5) en Arthur virtueel de betere papieren. Ook hier lijkt het alsof een drietal zich begint af te scheiden van de achtervolgers, met Ria op de vierde plaats (2/6).
Nog drie weken en de (gedwongen) winterstop komt eraan. Kennen we dan al enkele titelkandidaten?
Ik zou graag vernemen van de tornooileider hoe het zit met het noteren van de partijen in tijdnood.
Is men verplicht te blijven noteren (ik vermoed van wel),maar wat is dan de sanctie als men dat niet doet ?
En wat gebeurt er dan als later vastgesteld wordt als iemand foutief noteert ?
En wat als in de speelzaal geen tornooileider meer aanwezig is ?
Noteren is verplicht voor elke officiële partij, dus ook voor het clubkampioenschap. Met de increment die je na elke zet krijgt, mag dat ook geen probleem zijn. Als door een speler wordt opgemerkt dat de tegenspeler niet noteert, mag die hem daar uiteraard op wijzen. In geval die weigert of volhardt, dan kan je de toernooileider of scheidsrechter er bij halen. Die kan beslissen de klok van de speler in kwestie in te duwen totdat hij zijn zetten allemaal heeft genoteerd.
In het algemeen kan er niet steeds een toernooileider of scheidsrechter aanwezig zijn in de zaal. Dus bij een discussie rekenen we op het gezond verstand van beiden of kom je iemand zoeken aan de toog 🙂
49. Kg3 Dc7!
Gedwongen dameruil en een relatief eenvoudig gewonnen eindspel voor zwart.
@Patrick: helemaal correct, iets dat in tijdnood makkelijk over het hoofd kan worden gezien.