De dag had zich als spannend aangekondigd, maar werd ten dele een anticlimax. Niet zozeer omdat de leider weer uitliep – zijn volste recht uiteraard – maar vanwege de manier waarop dat gebeurde. Chatters t’ allenkant putten zich uit in de voor de hand liggende complotpraat, maar je kon er niet naast kijken hoe Alekseenko, die twee pittige partijen achter de rug had, vandaag een beetje een schim van zichzelf was. Leuk voor mede-Rus Nepomniachtchi, maar zo op een presenteerblaadje krijg je ze niet altijd. Of hadden de critici van de jonge Rus dan toch gelijk, dat hij niet zwaar genoeg woog voor dit tornooi en zijn wildcard in wezen een miskleun was? _LEESMEER_
Het ging fout van in de opening. Nepomniachtchi opende Engels en dat draaide vervolgens uit op een Aangenomen Neo-Catalaan, waarin Alekseenko op de 8ste zet het zwakke 8. … Le7 speelde. Dat zie je weinig, en voor zover wel, met een overweldigend succes voor wit. Carlsen begreep het niet, en vond het, met die lastig te ontwikkelen damevleugel, eigenlijk al verloren. Hij vroeg zich af wat zwarts motivatie was en of die er überhaupt één had, en besloot wat cynisch met “Nou, veel geluk dan maar!” Ook Anand (“eerst Dc7 spelen, dan pas Le7”) had geen idee wat de Rus op het oog had gehad: voorbereiding in de prak? Leuk detail heel veel later, op de persconferentie met Ding en Caruana, of ze tussendoor nog iets hadden kunnen zien van de “strijd” tusssen de twee Russen, en de altijd minzame Ding met een knipooglachje antwoordde: “verloren vanuit de opening, hele slechte variant“. De hele partij duurde slechts 31 zetten, en daar had Alekseenko zowat al z’n tijd ingestoken, terwijl Nepo nog ruim een uur over had. Men kan het “ongewoon” noemen, hopelijk was het niet méér …
Uit het vorige valt al vrijwel af te leiden dat er verder niet gescoord werd. Wang en Grischuk brachten evenwel een delicieus spektakel, weer Frans, waarin de Chinees er niet voor terugschrok om zijn dame te geven voor twee lichte stukken. De machinale betweter zag zwart daar toch beter uitkomen, en Wang gooide er nog een paardoffer tegenaan voor een matpoging met lichte stukken, maar zwart – vintage Grischuk-in-tijdnood: 22 zetten op increment – hield netjes stand. Misschien wel de partij van de dag, al waren de andere twee (resterende) ook niet mis.
Zo bij voorbeeld Vachier-Lagrave–Giri, een Svesjnikov alweer, waarin zwart, enigszins verrast in de opening, op een bepaald moment een tikkeltje actiever had kunnen spelen, aldus Carlsen. Deze keer zat de Fransman dus wat meer aan het stuur, maar Anish verdedigde secuur en hield het hoofd finaal boven water.
Tot slot Caruana–Ding, waar het gesloten Spaans à la Caruana (de Anti-Marshall met 8. a4) werd opgediend. De Amerikaan had even het initiatief, maar of het iets zou opleveren viel af te wachten. Het was alleszins weer gecompliceerd genoeg, dat Caruana achteraf, op de vraag waar het op een bepaald moment nu eigenlijk om draaide, bekende: “Ik zou het uileggen als ik het kon, maar ik begrijp geen knijt van de hele lijn.” Ding dacht het zijne van de zaak en greep de kans om de rollen om te draaien. Het zag er eventjes wat bewolkter uit, maar Caruana wist zich te reppen en de bui voor te blijven.
Kortom, enkel Nepomniachtchi profiteert vandaag en heeft nu weer een vol punt (6,5/10) op de naaste achtervolgers, nog steeds Caruana, Vachier-Lagrave en Giri (5,5/10). Hij heeft er nu ook volle twee (of meer) op de anderen, die met nog slechts vier ronden te gaan, als uitgeschakeld mogen worden beschouwd. Ook voor het drietal achter hem gaat het beginnen nijpen. Caruana liet zich niet uit het lood slaan: één keer winnen kan volstaan (wie maakt niet uit, als Nepo wordt ingehaald is weer alles mogelijk). En Carlsen vroeg zich af wie het zou doen, en wie er zou van profiteren: misschien wel Giri, als de anderen elkaar dooddoen. Als uitsmijter – zijn commentaartijd zit er weer op, hij moet zelf aan de bak in de New in Chess Classic (zie later) – antwoordde hij nog op de vraag van altijd vrolijke Tania Sachdev hoe hij zijn kansen tegen zijn potentiële uitdagers nu inschat: “Tegen Caruana zijn die redelijk gelijk, tegen alle anderen ben ik significant favoriet. Behalve tegen Ding, maar die gaat het nu niet meer halen.” Geef hem eens ongelijk …
Morgen rustdag, maar daarna ronde 11, met o.m. de clash Nepomniachtchi–Caruana. Dat zou al wel iets kunnen verhelderen, de vraag is wel: wat?