Het mocht niet zijn vandaag. Ik had met zwart geen schijn van een kans in mijn favourite Caro Kann, en nog wel in mijn hoofdvariant. Het kind, Italiaans denken we, greep zijn kans en offerde de kwaliteit tot en met de achterkant van zijn tong. Ik vond geen sluitende verdediging meer en moest opgeven, what else ?

Onthou de naam van het kind : Follesa, Enrico. Het zegt veel, niet alles, soms lukt het nadien niet met die kids. Toch niet tot op heel hoog niveau.

De ramp van de dag was niet die partij van hierboven, maar de onfortuinlijke verplaatsing van Wilrijk naar Mortsel die Jeroen niet zonder schade overleefde, God zij geloofd dat hij naar ik telefonisch van hem vernam geen ernstige kwesturen overhield.
Onwetend hieromtrent speelden Jan V en Quinten elk een heel degelijke en belangrijke remise tegen spelers met een flinke surplus aan elo punten.
Jeroen bonne chance, en proficiat aan mijn twee
geweldige fighters !