Met een stevig bijgetimmerde ploeg omdat Jan en Luc er niet bij konden zijn, startten we aan ronde 8. Al snel hadden we door dat onze Brusselse tegenstanders niet op volle kracht waren opgekomen en we daardoor wel goede kans moesten maken op een overwinning. Die zou er ook wel komen, maar dat bleek toch niet zo eenvoudig.
Tobias was als eerste klaar. Hij dacht de dame van de tegenstander te kunnen insluiten, maar had een zet gemist waardoor er niets anders op zat dan zichzelf helemaal in de knoop te spelen. De stelling zag er niet uit en even later moest hij dan ook berusten in de nederlaag. Op bord 4 en 5 hadden we een zeer ruim elo-overwicht van telkens 300 punten, maar dat was er niet aan te merken. Nikolaas verzilverde uiteindelijk toch het punt nadat diens tegenstander nodeloos de damevleugel opblies. Pascal kon pas in het dame-eindspel – na een partij met 3 geweigerde remisevoorstellen over en weer – het eloverschil laten blijken.
2-1 in het voordeel dus, maar bij Bart op bord 2 zag het er penibel uit. Hij had ergens een kwaliteit verloren maar wist dan wonderbaarlijk de stelling vol stukken volledig dicht te schuiven. Alles zat vast en dus remise. Onze superinvaller Nils had ondertussen een moeilijk maar beter paardeneindspel bereikt. Op de tijdscontrole miste hij echter de winst en de stelling verzandde in remise. 3-2 dus en alle druk op Dries. het was ondertussen voorbij zessen, maar de stelling leek aan te geven dat we nog maar een kwartiertje bezig waren. Het bord stond nog stampvol stukken en buiten wat gemanoeuvreer was er niets noemenswaardigs gebeurd. De remise was dan ook niet onlogisch en bezorgde SKOG 1 de twee volle matchpunten.
Er klonk deze namiddag heel wat Franstalig gevloek, want onze tegenstanders beseften dat ze ondanks het eloverschil dicht bij een verrassing waren geweest.
Na deze tweede overwinning op rij staan we zowaar derde in het klassement.