Het moet een van de eerste keren zijn dat onze ploeg van Borgerhout kon winnen en de 2-4 einduitslag is niet eens geflatteerd. Op twee borden stonden we moeilijk (maar die partijen werden remise) en in twee partijen haalden we de winst binnen. In de twee resterende partijen werd het evenwicht nooit echt verbroken.
– René (bord 1) moest lange tijd een wat gedrukte stelling verdedigen tegen Werner VDB. Beide spelers verbruikten heel wat tijd, wat tegen de tijdscontrole tot een snelle afwikkeling leidde. Daarin leek wit voordeel te zullen halen uit druk op een zwarte geïsoleerde pion. Maar met beide torens nog op het bord en een kwetsbare witte koning had zwart genoeg compensatie voor het halve punt.
– Jan (bord 2) plukte de vruchten van zijn voorbereiding voor de bekerfinale van eind vorig seizoen. Het eindspel dat toen niet op het bord kwam, kreeg hij ditmaal wel. Zwart had een hele tijd niet meer gespeeld en miste de scherpte om het eindspel op remise te houden. Na pionwinst leek zwart tegenspel te krijgen op de voorlaatste rij, maar wit dekte zijn enige zwakte en rukte onhoudbaar op met een vrijpion op de a-lijn. 1-0
– Nikolaas (bord 3) kwam nooit echt in de problemen in een stelling met damefianchetto. Wit had ruimteoverwicht en probeerde dat voordeel vast te houden, maar er gingen te veel stukken van het bord om het spannend te houden. Uiteindelijk veroverde wit wel de enige open lijn op het bord, maar met enkel dames in het eindspel leverde dat niets op. Remise.
– Pascal (bord 4) moest zijn eerste halfje toestaan in de Interclub. Zijn tegenstander behandelde de opening wat onorthodox (met Lf5xPb1 ruilde hij zelfs een ontwikkelde loper voor een niet ontwikkeld paard), maar naar eigen zeggen had zwart niet zoveel aan het loperpaar. Ook hier werd het remise.
– Bart (bord 5) verloor ergens in het middenspel een pion, maar had wel een goed verdedigde vrijpion op d4 staan. Wit moest daar omheen laveren, maar dat had tot gevolg dat zijn stukken niet goed samenwerkten. Zwart zei achteraf dat hij er desondanks niet gerust in was. Toen wit remise voorstelde, aarzelde hij dan ook geen moment.
– Constantin (bord 6) maakte in een spectaculaire aanvalspartij gehakt van Tony Peleman, die zich van het partijverloop na 1.f3!? (iets dat Fischer ooit ook eens gespeeld heeft) wel iets anders zal hebben voorgesteld. Volgens onze speler miste zwart de kans om het vreemde openingsopzet meteen in vraag te stellen met een tegenstoot in het centrum. In plaats daarvan stelde zwart zich een beetje afwachtend op, waardoor wit vrij spel kreeg en het fraai afwerkte. 1-0