Elogewijs hadden we deze ontmoeting moeten winnen. Het werd met moeite eeen gelijkspel. Of hoe Elo niet alles zegt …

– Pascal had de moeilijkste klus op bord 1. Hij zette zijn Skandinaviër goed op, maar overzag een paardenmanoeuvre dat wit duidelijk voordeel gaf. Op zoek naar compensatie zocht hij de complicaties op, kwaliteitsoffer inclusief. Wit behield echter het overzicht. 1-0
– Nikolaas kreeg snel na de opening een koningsaanval tegen en leek die vlot te kunnen counteren. Vervolgens besloot hij zelf in de aanval te gaan. Door te trage paardenmanoeuvres en onoordeelkundige stukkenruil kreeg hij het deksel alsnog op de neus. 1-0
– Bart had de hele partij met gebrek aan ruimte te kampen. Zijn tegenstander duwde snel de koningspionnen naar voor en won uiteindelijk een pion. Toch ontpopte Bart zich tot redder van het team door in een moeilijke stelling met T+P en drie pionnen tegen T+L en vier pionnen remise te houden. 1/2-1/2
– Jan gaf een pion in ruil voor ontwikkelingsvoordeel en initiatief. Niet veel later kreeg hij de pion al terug; zijn tegenstander hoopte op die manier onder de druk uit te komen. Dat lukte niet. Wit won eerst een pion en na een tactische grap de dame. 0-1
– Willem liet er geen gras over groeien. Hij won eerst een pion, dan nog een pion, dan de kwaliteit en uiteindelijk zette hij zijn tegenstander mat. Zonder discussie. 0-1
– Dries kwam prima uit de opening maar kon dat voordeel niet vasthouden. In een rommelig middenspel ging hij in de fout. Zo kwam hij zomaar even drie pionnen achter in een toreneindspel. Zijn jeugdige tegenstander was duidelijk nog niet op de hoogte van de principes daarvan en Dries wist nog remise te maken. 1/2-1/2