Eisden had na 4 ronden 29 BP, eentje meer dan wij, maar wel 3 MP tegen slechts 1 voor ons. Wij speelden in het dorpje Lanklaar tussen Maasmechelen en Maaseik op een rustige zondagnamiddag in de stille, bronsgroene Limburgse Kempen, zeg maar gerust Maasland, in een overigens net, ruim lokaal, met vriendelijke mensen. Op bord 1 hadden ze minder goede bedoelingen want ze openden een Morragambiet. Jan V speelt dat met zwart rustig, nogal behoudend, wit komt met e5-e6, zwart neemt met pion f7, en de koning blijft in het midden, omringd door al zijn pionnen en stukken. Het zag er allemaal vervaarlijk uit met een witte dame naar h5 maar Jan gaf geen krimp, begon op de damevleugel een dynamisch stukje cavallerieschaak en het ding eindigde in een voor beide partijen aanvaardbare remise. Net voordien had ook Jef remise gemaakt, op 4. Hij had het ons kwalijk genomen dat wij hem in de auto hadden uitgelachen met zijn d4 c3 e3 opening, en wis en waarachtig hij opende vandaag toch wel d4 c3 Lg5 en e3 zeker, ons stralend aankijkend na zo’n huzarenstukje, en na een Db6xDb3 ruil en een open witte torenlijn met zijn paard op a5, dood en vernieling dreigend op b7 en c6 leek Sinterklaas op komst. Het feest ging echter niet door, en Jef moet het maar eens vertellen, ik ben er zeker van dat zijn machine hem dik voordeel geeft. Hij trok zich nogal voorzichtig terug met zijn stukken en het werd remise. Ik had na een 0 op 4 aan die gasten plechtig beloofd dat ik snel remise zou aanbieden. Op 3 met zwart kwam ik na een 4.e3 van het Nimzo vlotjes goed staan hetgeen resulteerde in een kapotte damepionnenstruktuur voor wit (nu ja, a3 en c3 en pionnen van e tot h) en verovering van de a-pion op zet 18. Even later komt het obligate remisevoorstel. Ik denk na over deze aanbieding en vind dat ik dat maar moet weigeren, om kwart na drie ’s middags in dat verre Maasland, met een netjes gewonnen pion voor. Dan moet je je borst maar eens nat maken en verder spelen, zien wat er komt, niet ? Blijkt dat hij een verschroeiend sterk loperpaar bezit waar mijn paardenpaar moet voor onderdoen, en waarvan ik de kracht niet geheel correct had ingeschat. Het blijft maar penningen regenen op mijn toren en mijn koning. Na 19h op zet 55 moet ik opgeven. Even voordien had Rudi Luyten in remise moeten berusten met twee pionnen tegen een pion, en helaas, ongelijke lopers. Hij bezat een fantastische stelling na iets van symmetrisch Engels/geweigerd Benoni, hij zelf noemde het onregelmatig, maar het leek lang of hij zwart zou hebben kunnen pijn doen. Vandaag niet dus, maar hoed af voor de hele opzet en de hardnekkige poging om winst te bereiken. En daarom werd het opnieuw een 9-7 nederlaag, nog niet eens zo een slechte uitslag tegen een ploeg met 85 elo punten gemiddeld hoger, maar daar kopen we niets mee. Mijn 0 op 5 (met 3 keer een geweigerde remise !!) krijgt stilaan historische proporties, en Jan V bereidt al een motie van wantrouwen voor, voor op de AV van juni in geval ik 0 op 11 zou scoren, hen daardoor allen naar de 5e afdeling meesleurend, om daarna in het geniep deel te nemen aan verschillende binnen- en buitenlandse tornooien, speciaal om ratingprijzen te winnen ! Maar zeg nu zelf : een gepensioneerde mens moet proberen inventief te zijn tegen Di Rupo 1, nietwaar ?