Het was daar een beetje een praatbarak, bij Borgerhout. Wie vroeg gedaan had met schaken, vond het blijkbaar normaal tussen de borden te blijven zitten of staan en een hele uitleg te beginnen. Een beetje schaakdiscipline mag je tijdens de Interclubs toch wel verwachten. Nu goed, het kostte ons misschien een half punt, maar we wonnen de ontmoeting uiteindelijk ruim met 4-2.
1. Alain speelde ik met zwart na 1.d4 h6. Vervolgens speelde zijn tegenstander 2.h3. Via nog een aantal rare zetten gingen de dames snel van het bord en bood de witspeler remise aan. En dat werd het ook.
2. Nikolaas, met wit, kreeg de Philidorverdediging tegen. Hij koos voor het ongebruikelijke Ld3. Die loper staat tegen zijn eigen pion aan te kijken, zo lijkt het, maar Nikolaas wachtte niet lang om daar iets aan te doen. Er volgde een sterke koningsaanval, zwart moest zijn stukken op een hoopje zetten maar tegen de mooie krachtzetten van Nikolaas was niets te doen. Punt binnen.
3. Jan haalde met zwart voordeel uit de opening, maar toen het tactisch werd, rekende hij niet diep genoeg om de winstzet te vinden. Dames en lichte stukken gingen vervolgens van het bord en wit had een slechtere pionnenstructuur. Met 2T tegen 2T probeerde Jan daarom nog wel te winnen, maar wit gaf geen krimp. Remise.
4. Pascal, met wit, koos voor Schots na 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. d4 ed 4.Pd4 Zwart speelde het zeer passieve d6 waarna wit normaal gesproken c4 doet en enorm ruimte voordeel krijgt. Pascal koos echter voor Lc4 en kreeg al snel mooie koningsaanval. Wat later ging het even mis maar in de tijdnoodfase het krachtsverschil duidelijk te groot en won Pascal met een combinatie.
5. Bart (zwart) koos voor zijn Scandinavische verdediging met 2…Pf6. Door een misrekening kwam hij in het eindspel een pion achter, maar zijn tegenstander was zo vriendelijk om remise voor te stellen, iets waar Bart niet te lang over moest nadenken.
6. Op het laatste bord kwam een Franse stelling op het bord. Dries kreeg mooi voordeel maar blunderde ineens een stuk weg. Einde partij.