Lino kan twee keer na mekaar even niet meespelen, en werd vandaag vervangen aan bord 1 door Jan Viaene, mijn strijdmakker van vele lange interclubjaren, ja letterlijk dat is een koppel decades. Hoe dikwijls hebben we ’s zondags naast elkaar gezeten, en lief en leed gedeeld (gelukkig niet ons lief).
Tessenderlo was wat ongelukkig uit de startblokken geschoten en stond slechts 10e met 2 MP. Intrinsiek zijn ze sterker, en vorige keer hadden ze pas voor het eerst hun sterkste opstelling kunnen gebruiken, en datzelfde viertal stond vandaag ook paraat, tegen ons. Met Lino hebben we 1801 elogemiddeld, dat is vandaag dus een ietsje minder, zij halen ongegeneerd 1817. Jan speelde op 1 zijn geliefkoosde Loperspel 1e4 e5 2Lc4, kreeg een dubbelpion op e2 en e5, maar via een paard naar d4 ontdubbelde zich die dubbelpion en kreeg wit goed spel. Zwart haalde uit met Dh4 en de partij verzeilde in een toreneindspel dat redelijk snel remise gegeven werd, geen slechte zaak voor JV die alles bij elkaar toch tegen een elo achterstand van 130 punten moest opboksen.
Ondertussen bleek dat de vervanger van JV aan het eerste bord bij onze jeugdploeg, en die ik gisteren nog gesproken had aan de telefoon, zijn kat stuurde en de club daardoor automatisch een forfait aangerekend krijgt, van 12.50 euro. Ik ben eventjes een pisnijdige penningmeester !
Op 2 speelt Rudi Luyten met zwart een slimme partij. Zijn Lb3 is sterk, en wit moet Pd4 brengen om de loper naar d5 terug te dringen, maar dan komt er een zwarte torenverdubbeling langs de c-lijn, wit heeft ook sterke punten op diezelfde damevleugel, de dingen houden elkaar in evenwicht, alleen materieel niet want Rudi heeft 4 pionnen op de koningsvleugel en wit nog maar drie. De rest wordt praktisch afgeruild, behalve een toren, en dan ja, dan wordt het remise. Goed gespeeld en knap gedaan tegen een heel ervaren tegenstrever.
Marcel Veltmans speelde tot een of twee jaar geleden alle weken in onze club. Wat is dat, eens kijken, zal zo iets van minstens 40 jaar geweest zijn, hij speelt nu alleen nog maar, oud en al een paar jaar ziek, af en toe ’s namiddags, daar bij de Gevaert ergens. De grootste hobby van Marcel in het schaken bestond er in om met zwart in een damegambiet pion c4 te slaan met d5, en die pion te houden, dat was voor hem, en voor sommige héél sterke schakers, het summum van plezier. Ik dacht vanmiddag aan Marcel (God geve hem nog een flink aantal leuke jaren), toen mijn tegenstrever in een catalaan op c4 nam, en ik die pion nooit meer terugzag. Ik kreeg wel het centrum en een initiatief, en mijn loper keek verschroeiend langs de diagonaal. 1.c4 c6 2.Pc3 d5 3.g3 Zowel Alain als BvT zegden mij beneden na de partij dat zwart hier d5-d4 moet spelen en dan beter staat. Maar zwart speelde 3..,Pf6 4.Lg2 c6 5.Pf3 Pbd7 6.d4 dxc De Marcel-zet. Ik kreeg de bovenhand, torens op de e-lijn, moest doorheen een acute tijdnood van 5 zetten in 1 minuut, en belandde in een Dame tegen Toren en Paard eindspel met ieder 4 pionnen, assymetrisch verdeeld. Heel boeiend, maar ik vreesde toch dat het misschien te moeilijk zou zijn om dit te winnen. Tot zwart het minder goed begon te spelen, wat je toch oh zo dikwijls ziet in de behandeling van eindspelen. Op zet 60 had ik mijn damevork tussen zijn koning en zijn toren, 1-0.
Enric met zwart op 4 hield het niet, hij streed als een Catalaanse leeuw, tot half zeven, maar moest dan, met gelijk materiaal, toch het hoofd buigen tegen iemand met 70 puntjes meer. Lange tijd leek het remise te kunnen worden maar wit weigerde, terecht, een voorstel, en bracht de partij naar winst en daardoor de match naar een billijke 2-2. (8-8)

Tessenderlo is bijlange na geen degradatiekandidaat, en wij hebben toch weer een MP meer. Tot 9 januari voor sommigen onder ons, aan hen nu al een gelukkig nieuwjaar.