Tegen een ploeg die op elk bord gemiddeld meer dan 100 Elo meer heeft, is elk punt meegenomen, maar verliezen met 1.5-4.5 stond niet meteen op onze agenda. Gezien het partijverloop hadden we echter niet op veel meer moeten hopen. We blijven dan ook in de degradatiezone en Mechelen 1 staat niet voor niets mee aan kop in de rangschikking. Het verslag:
– bord 1: Stijn stond van bij het begin passief tegen Jan Gooris. Die speelde positioneel een sterke partij en buitte optimaal de zwaktes in de zwarte stelling uit. Met de zware stukken en een sterk paard tegen een loper die heel de partij tegen zijn eigen pionnen heeft aangekeken, manoevreerde hij een vrijpion naar de zevende rij, waarna zwart kon opgeven.
– bord 2: Jan speelde een sterke partij. Hij kwam beter uit de opening en zette druk op de zwarte koningsstelling. Na een schijnkwaliteitsoffer ging er een handvol stukken in de doos, waarna beide partijen met dame en toren verder moesten en zwart een zwakke pion overhield. Wit wikkelde mooi af naar een toreneindspel waarin hij dankzij een betere pionnenstructuur goede winstkansen had. In een moment van concentratieverlies koos hij echter voor een minder voortzetting die, ondanks een pluspion, tot een theoretische remise leidde.
– bord 3: Bart kwam een halfuur te laat en besloot er dan maar meteen een gambietpion tegenaan te gooien. Wit had de hele partij lang zijn handen vol met het initiatief van zijn tegenstander. Ten slotte kwam er een dubbeletoreneindspel op het bord, waarbij beide partijen zowel voor remise als voor winst konden gaan. Het was wachten op een foutje van een van beide spelers, maar dat kwam er niet. Remise.
– bord 4: Ricky speelde een Morra-gambit dat door zijn tegenstander werd geweigerd. Daarop overzag hij een combinatie en verloor zijn d-pion. Met minuspion en een slechtere stelling koos wit voor een alles-of-nietsoffensief, ingeleid door stukoffer. Dat leidde tot een eindspel D+L tegen T+T+P. Jammer genoeg waren de twee torens van Ricky’s tegenstander toch te sterk. 0-1
– bord 5: Hoe het Nikolaas verging, vertelt hij zelf: “Mijn tegenstander offerde in de opening een pion, die ik waarschijnlijk niet mocht aannemen. Ik deed het toch en de afstraffing bleef uit. Vervolgens offerde wit een paard en pion – onvrijwillig, naar ik na de partij vernam – in ruil voor een stevige aanval. Ongetwijfeld stond ik hier gewonnen, maar door een onhandig damemanoeuvre smolt mijn voordeel weg. Uiteindelijk offerde wit nog heel wat materiaal voor een matcombinatie. Met een dameoffer wist ik het ergste te voorkomen en kon ik afwikkelen naar een eindspel dat waarschijnlijk iets beter was voor mij. Wegens mijn abominable eindspeltechniek en een lichte verkoudheid heb ik het maar remise gegeven…
– bord 6: Zwart speelde de Philidorverdediging, wat Tobias de gelegenheid gaf om een zelden gespeeld pionoffer te proberen. Hoewel wit zich niet echt had voorbereid kwam hij prima uit de opening, met een goed centrum en druk tegen f7. Hij speelde zijn aanval echter te overhaast en zwart kreeg tegenspel. Bij het verdedigen overzag wit een vork. Hij verloor een stuk en daarmee de partij.