23 November 08: SKOG 4 – Overpelt 2 2 – 2
Bord 1 Wit: Pattyn L. (1715)– Zwart: Van Stiphout Marc (1675) 1/2 – 1/2
Eigenaardige partij: na 11 rustige zetten komt wit tot het inzicht dat de stelling volledig symmetrisch is op 1 eerder onschuldig pionzetje na (h3), en dat zwart eigenlijk een tempo achterop hinkt. Maar er is enkel een stel paarden van het bord en alles zit vast. Vier zetten later, er zijn intussen twee pionnetjes geruild, stelt zwart terecht remise voor, wat wit erg atypisch, door klimatologische omstandigheden enigszins vermurwd, en met goedkeuring van de ploeg kapitein, aanvaardt. Luc.
Bord 2 Zwart: De Block G. (1701) – Wit: Englicky Pavel (1690) 1/2 – 1/2
Deze sympathieke man was een ex-Tsjech die in 1977 een Belgische ontmoette in Praag en twee jaar later met haar trouwde. Als bandwerker opgeklommen tot IT-manager via avondcursussen bedrijfseconomie. Sprak Nederlands, Tsjechisch, Slovaaks, Engels en Russisch (was verplicht vak tijdens het commiregime). Kon ook goed schaken maar had daar weinig zin in op deze zondagnamiddag. Bood remise aan na anderhalf uur spel in een, inderdaad het mag gezegd, gelijke stelling. Vrij snel aanvaard want geen van ons had zin om te speculeren op een fout van de ander. Mijmerend naar het oude Praag en verhalen opdissend van Vlastimil Hort deden we ons in een winters decor te goed aan Lachouffe en Westmalle Tripple. Bij het verlaten van het CC kreeg ik een sneeuwbal pal op de neus van jongeren die zich verschanst hadden achter een muurtje. Gert.
Bord 3 Wit: De Meyer J. (1652) – Zwart: Jannis Guido (1771) 0 – 1
Na een Colle Koltanowski opening (1. d4-d5;2. Pf3-Pf6;3. e3-e6;4. Ld3-c5; 5. c3-Pf6 enz.) kwamen we al snel na enkele zetten in een Franse partij terecht. Er was niets aan de hand, totdat ik een (bedenkelijk) plan bedacht waarbij ik mijn dame actief in het spel bracht. Als de dame dan opgejaagd wild wordt, dan kijk je al vlug tegen tempo verlies aan en laat je uiteindelijk het initiatief aan de tegenstander. Gevolg: een gedrongen stelling voor wit en mijn pion op d4 bleef constant onder vuur liggen. Verdedigen dus. Uiteindelijk dacht ik een oplossing te hebben gevonden voor mijn niet al te rooskleurige stelling. Mijn tegenstander overzag een combinatie op de damevleugel, waardoor ik een pion won. De euforie was van korte duur, zwart liet de dame vleugel in de steek en lanceerde een scherpe koningsaanval. Deze was van groter belang dan al mijn kattengespin aan de andere zijde van het bord. Zoals me vaker overkomt, steek ik dan te veel tijd in het bedenken van een plan om de meubelen te redden. Thuis zag “Fritz” mijn plan wel zitten. Hij gaf me wel “een min stelling” maar lang nog geen verloren partij. Achter het bord in Mortsel begon ik stilaan in tijdnood te komen met als fatale gevolg, onnodig kwaliteitsverlies. Mijn stelling werd zodanig ondermijnd dat er uiteindelijk stukverlies van kwam en een opgave onvermijdelijk werd. Jef.
Bord 4 Zwart: Van Hecke P. (1573) – Wit: Rodrigez Abelardo(1348) 1 – 0
Nog een thuiswedstrijd!! Ditmaal tegen Overpelt met een niet te onderschatten ploeg.Ik moest het opnemen tegen de jonge Abelardo die ondanks zijn jeugdige leeftijd zeer solide speelde. Toen hij echter op zet 21 een loper verloor was de partij vlug beslecht. Patrick.
SKOG 4.