Wat ik hoopte, is ook gebeurd : onze ploeg heeft zich van zijn sterkste kant laten zien en al was het tegen een zwakke tegenstander, dat kan de vreugde niet drukken. Proficiat, mannen ! Onze volgende en laatste opponent binnen 2 weken, Aalst, staat onderaan in de rangschikking, dus als de inzet even groot is, mogen we ook daar nog een prima resultaat verwachten.

Jan Viaene (1823) – Tuytens Ivo (1707)
Deze partij duurde het langst, en leek een hele tijd op remise af te stevenen. Maar wit’s tegenstander maakte er in het toreneindspel een zootje van door onnodig zijn pionnen weg te geven. Een kans die Jan uiteraard niet onbenut liet en korte tijd later dwong hij promotie en daarmee de winst af.
1 – 0

Hansen Paul (1722) – Verheyen Quinten (1744)
Tegen Paul heb ik al 2 keer het genoegen gehad te mogen spelen(clubkampioenschap). Helaas voor hem hielp hij ditmaal zijn lichtjes betere stelling naar de haaien door mijn koningsaanval te onderschatten. Op zet 12 rukte zwart op met h5, op zet 17 durfde wit het torenoffer op h2 niet te nemen (wat zijn enige kans was), en op zet 18 moest hij opgeven na stukverlies.
0 – 1

Verhulst Nikolaas (1736) – Keignaert Koenraad (1639)
Nikolaas was vlug klaar met zijn tegenstander. Daar ik geen verslagje ontvangen heb, vermoed ik dat er over deze partij verder ook niet veel te vertellen valt.
1 – 0

De Blieck Johan (1634) – Verhulst Tobias (1723)
Broer Tobias heeft er wat langer over gedaan, zijn tegenstander zag wel wat groen na afloop vond ik. Na een beetje getouwtrek om het initiatief, bleek het spel zich steeds meer in het voordeel van zwart te ontwikkelen. In wit’s spelontwikkeling was weinig samenhang te bespeuren en toen wit ook nog een stuk wegblunderde, was het een uitgemaakte zaak wie zou winnen.
0 – 1

.