Veel meer nog dan bij de interclubontmoetingen speelt in deze competitie vooraf de vraag “Hoe sterk of hoe zwak zal de ploegopstelling zijn ? Welke spelers kunnen of willen meespelen ?” Het antwoord dinsdagavond thuis was van gemengde aard. Daniël en Stijn waren er bij, Pascal en JT konden er niet bij zijn. De weerspiegeling in de uitslagen liet zich voelen : vooraan haalden we 2 op 3, achteraan 0 op 3, totaal verlies 2-4.

Nikolaas op 6 met zwart had het eerst gedaan. Na Lg5xPf6 had hij met de g-pion moeten terugnemen, hoopte daardoor op een open lijn voor zijn torens, maar het draaide anders uit en zijn ongedekte dame kostte zwart plotseling een stuk. Even later kwam Stijn op 2 in een Draak remise overeen, en hoorde ik Lino op 4 naast mij remise aanbieden aan Guy Baete, die weigerde. Lino zat in een eindspel van ieder vier pionnen met loper tegen paard, en moest dan toch het hoofd buigen wegens tempodwang. Ik had op 5 met wit een redelijk interessante partij tegen Wilfried Gys en moest onderweg een mentale break van 10 minuten nemen, toen mijn buurman schuin over mij op bord 6 drie maal tereke per vergissing mijn klok indrukte, en wat hem nadien voor verdere herhalingen onmogelijk werd gemaakt door het plaatsen van een karton. Wilfried manoevreerde zijn dame van d8 naar d7 en dan naar e6, ze voor zijn pion e7 plaatsend, een beetje vreemd, en vervolgde verder met f7-f5 een koningsaanval lancerend. Die bracht hij rond de 35e zet tot een goed einde en het stond 0,5-3,5.

Op 1 speelde Daniel met wit tegen de jonge Robin Leenaerts. Die staat in de ZT nog geboekt onder 2164 elo, maar sinds Nieuwjaar is hij gestegen tot 2256 en dat heeft Daniel geweten. Met veel moeite ontstond een poinneneindspel met een pion minder, wat nog net remise kon worden gehouden. En tenslotte kon Bart dan toch een partij voor Skog winnen, met een dodelijk verbonden pionnenstel op de damevleugel vakkundig gesteund door de twee torens. In totaalelo waren beide ploegen zowat aan mekaar gewaagd, en hadden we met deze ploeg zelfs moeten kunnen winnen aldus een licht euforische BvT. Een 2-4 nederlaag is gewoon een slechte zaak. Moeten we nu tevreden zijn over de opkomst van Daniël en Stijn of ongelukkig omtrent het ontbreken van zo veel andere top tien spelers. Wat mijzelf betreft heb ik er een slecht gevoel aan over gehouden : ik was vorig jaar wel mee kampioen geworden, maar de 1e afdeling van de ZT is voor mij net te zwaar, behalve waarschijnlijk op bord 6. Ik speelde tot dusverre op de borden 4, 3 en 5, en heb werkelijk niet veel lust meer om hier na een 0 op 3 de lijn door te trekken naar een 0 op 8. Dus, heren, gevraagd : hogere elo’s, want ik vertik het voortaan nog op die voor mij te hoge borden te spelen !