Bord 1 : Viaene Jan (1823) – Bauwens Marc (2020)
Commentaar door Jan Viaene
Het was een Siciliaanse draak, Yougoslavische aanval. Zoals in veel varianten kan wit hier kiezen tussen scherp op de aanval spelen, of dameruil forceren. Daar ik op een bepaald moment niet wist hoe de aanval verder te zetten, heb ik voor het tweede gekozen. Toen ben ik even gaan ‘zwemmen’ (ik kon dus geen plan maken) , maar gelukkig zag ik op tijd wat de zwartspeler van plan was, en kon dat neutraliseren. Wat remise opleverde , wat gezien zijn elo (200 meer) niet slecht was.
1/2-1/2

Bord 2 : Vercruysse Vincent (1908) – Verheyen Quinten (1746)
In de doorschuifvariant van het Frans kwam wit met duidelijk voordeel uit de opening. In feite geeft de variant wit a priori een sterker centrum en actiever ontwikkelde stukken, maar als zwart correct tegenspeelt is nog niets beslist. Helaas was dit niet het geval (werk aan de winkel!) en een verkeerd antwoord van zwart op wit’s opening leidde al vlug naar een makkelijke winst voor wit.
1 – 0

Bord 3 : Verhulst Nikolaas (1736) – Dechamps Guido (1869)
Commentaar door Nikolaas Verhulst
Ik kwam heel mooi uit de opening na een onconventionele aanpak van de Aljechin verdediging. Ik won al gauw een pion. Helaas gaf ik mijn tegenstander iets te veel mooie velden voor zijn stukken, waardoor hij er weer eentje kon terugpakken. Hij kreeg een fraai spel met een sterke druk op mijn achtegebleven d-pion maar kwam wel in grote tijdnood. In die tijdnood misrekenden we ons allebei aan een korte combinatie maar zijn misrekening was erger. Resultaat: in plaats van een stuk voor te komen moest hij genoegen nemen met toren, paard en twee relatief zwakke pionnen tegen een dame. Er werd nog wat doorgespeeld, maar iets wezenlijks kon geen van ons nog bereiken.
1/2-1/2

Bord 4: Robert Roels (1193) – Verhulst Tobias (1723)
Commentaar door Tobias Verhulst
Na een Hollandse opening, die door wit op nogal ongebruikelijke wijze behandeld werd, kwam zwart iets beter te staan. In het middenspel ging zwart vervolgens veel te overhaast te werk waardoor het voordeel eerst verdween en nadien zelfs in nadeel omsloeg. Uiteindelijk mocht zwart blij zijn dat hij slechts één pion verloor. Wit had dus een gezonde pluspion maar ruilde af naar een eindspel waar de zwarte stukken een grote activiteit ontwikkelden. Zwart won de pion al snel terug en kwam beter te staan. In het eindspel was het opnieuw zwart die een fout maakte en zijn loper in een slechte positie opsloot. Uiteindelijk remise, hoewel in de eindstelling waarschijnlijk wit terug beter stond.
1/2-1/2