Heel lang heeft uw verslaggever zijn moede pen niet kunnen laten rusten, want er werd al weer aardig wat afgeschaakt de laatste tijd. Laat ons beginnen met ’s lands grootste schaakgebeuren: de interclubs.

Ronde 10

Een paar zware scores deze ronde, met als absolute uitschieter natuurlijk de perfect score van de Brugse tegen Ans-Loncin. Maar aangezien alle titelkandidaten hun match wonnen, veranderde er aan de top niet veel. Ook aan de andere kant verloren beide degradatiekandidaten — Jean Jaurès was al geen kandidaat meer, maar zeker. Uit de match tussen Wetteren en de Gentse, meer specifiek uit de partij Janssen–Zwirs, volgt een leuk puzzeltje:

Zwart had al een wat aangenamere stelling, maar met zijn laatste zet ging wit zwaar in de fout. Hoe maakt zwart het af? Omdat ik het niet kan laten volgt ook nog een stelling uit de partij van Daniel Dardha met zwart tegen de sterke Franse meester Defromont:

Zwart heeft natuurlijk een pionnetje meer, maar belangrijker is de matdreiging op f2. Weglopen met de koning is natuurlijk geen optie, dus wit moet wel schaak geven. Maar waar? Defromont koos Dg6+, maar na Kh2 was het voorbij: de g-pion kan niet meer gedekt worden. Het enige pad naar remise was 68. Dd3+ De3 69. Dc2 Dit is de enige redelijke mogelijkheid om het mat op f2 te voorkomen, maar even belangrijk is dat 69. … Kh2 nu niet gaat omwille van 70. g4+ en dat bovendien c1 gedekt is. Zwart kan geen vooruitgang meer maken.

Ronde 11

Wat een ontknoping! Dat Wetteren — met onder andere Fridman, Stefan Beukema, Loïc Travadon, jeugdtalent Eline Roebers enzovoort — ging winnen was al duidelijk, maar de strijd tegen de degradatie woedde nog hevig. Namen slaagde erin om te winnen, mede dankzij de excellente eindspeltechniek van veteraan Gurevich. Ze zullen een zucht van opluchting geslaakt hebben, want hun rechtstreekse concurrent, TSM, moest tegen de nummer twee in de stand: de Brugse. Maar kijk nu, TSM kwam opdagen met een sterk Nederlandse triootje op de eerste borden, met aan de top Max Warmerdam die in het laatste Tata Steel toernooi bij de grote jongens meedeed, en na een verbeten strijd konden de maneblussers zegevierend huiswaarts keren.

Daarmee eindigden Namen en TSM met precies evenveel matchpunten en precies evenveel bordpunten gedeeld tiende. Maar de eindstand op de officiële KBSB website is onverbiddelijk: TSM is tiende, Namen elfde. TSM blijft dus nog een jaartje langer in eerste, al zullen ze er van pure stress misschien een paar jaartjes bij ingeschoten zijn.

Eindstand: 1. Wetteren 20/22 2. Wachtebeke 18 3. Brugse 17 4. Rochade Eupen 15 5. Gentse 12 6. Ans-Loncin 11 7-9. Luikse, Leuven Centraal & Oostendse 9 10-11. TSM & Namen 6 12. Jean Jaurès 0

Namen en Jean Jaurès spelen volgend jaar dus terug in tweede afdeling. Hun plaatsen worden ingenomen door Bosvoorde (met o.a. Hauchamps, Geenen, Fayard en Cools) en Borgerhout (met o.a. Wemmers en Ismail). Behoudens serieuze versterkingen worden de twee nieuwkomers, samen met TSM, de belangrijkste degradatiekandidaten volgend jaar.

Individuele topscorer was dit jaar een zekere Grégoire Corluy die 10½/11 scoorde. Met Bosvoorde 5 speelde hij reeks 5O op een hoopje: ze stonden het hele seizoen maar 4 bordpunten af. In de eerste reeks kwam ruim de beste score op naam van Sim Maerevoet. Hij speelde gewoonlijk op bord drie van de Brugse en haalde een indrukwekkende 9½/11.