De simultaan van de clubkampioen, een traditie in onze club, kon gisterenavond ei zo na niet doorgaan zoals gepland. 21 leden (-1850 ELO) keken al reikhalzend uit naar de confrontatie met Daniel, maar die kwam met razende tandpijn de zaal in en wist niet zeker of hij zou spelen. Pijnstiller genomen? Ja, twee zelfs, maar ze moeten nog beginnen werken. We bouwden een academisch kwartiertje in, waarna Daniel besloot toch zijn simultaanpartijen te spelen. ‘Dat leidt me een beetje af’, zei hij. Na afloop mochten we een ding onthouden: tandpijn lijkt ideaal te zijn om goed te spelen, want Daniel won 19 van de 21 partijen, speelde 1 remise en verloor 1 partij. Een veel hogere score is nauwelijks denkbaar.

Hoewel de einduitslag het doet vermoeden, was het toch geen instant walkover. Daniel moest volop aan de bak en elke partij moest overtuigend gewonnen worden. Ter illustratie: om 22 uur waren nog maar twee partijen afgelopen (2-0, met onder andere een verrassend snelle zege tegen Herman) en om 23 uur zeven (7-0). Vanaf dan ging het tempo echter de hoogte in en dat is geen verrassing bij een simultaan: hoe meer partijen erop zitten, hoe sneller de simultaanspeler terug aan je bord staat en dan slaat het niveauverschil onvermijdelijk door. Bovendien stond Daniel op meerdere borden dan al materiaal voor of hij had duidelijk positioneel voordeel. Als toeschouwers gokten we op dat moment op een viertal remises, met name voor Ronny, Lars, Vedat en Gert, terwijl we – eerlijk is eerlijk – de stelling van Jan als compleet verloren afdeden. Maar dat draaide dus anders uit. Jan wist via een tactische verdediging in de stelling een half punt uit de brand te slepen en Vedat won zelfs zijn partij! Ronny en Lars bezweken dan weer onder de druk. Iets na middernacht was de simultaan afgelopen, met het gekende resultaat. En de tandpijn? ‘Die is al minder’, zei Daniel, ‘Ik ben blij dat ik toch gespeeld heb.’

Hieronder als smaakmaker een aantal stellingen. Oplossingen mag je altijd in de commentaarbox achterlaten. We beginnen – ere wie ere toekomt – met de enige twee spelers die niet verloren. Wie zijn stelling ook graag op deze pagina wil terugzien: stuur ze gerust door!

1. Partij tegen Jan: wit staat een stuk achter maar dreigt zowel de dame op b7 te pakken als het paard op e5, waarna hij met een pluspion en de betere stelling op winst komt te staan. Maar zwart is aan zet. Hoe maakt hij remise?

2. Partij tegen Vedat: zwart heeft een pion meer en staat overwegend. Met welke zet beslist hij de partij?

3. Partij tegen Gert: zwart kwam slecht uit de opening maar lijkt zich uit de nesten te hebben gewerkt. Of toch niet? Wat is het plan van wit en hoe bereikt hij voordeel?

4. Partij tegen Jasper: wit heeft net Tac1 gespeeld, waarop zwart de pion op a5 pakte en zo zijn materiaalachterstand herleidde tot één pion. Maar de torenzet bevat meer venijn dan zwart vermoedde. Met welke zet weerlegt wit zwarts Lxa5?

5. Partij tegen Freddy: Ergens is het serieus misgelopen voor zwart, want hij staat een twee stukken achter. Wint hij er een terug met Lxe4, zoals in de partij?

6. Partij tegen Gert (vervolg van stelling 3): We zijn een eindje verder in de partij. Zwart heeft net exf3 gespeeld. Wit pakte de pion terug, maar bedacht zich (het recht van elke simultaanspeler), omdat hij een betere zet zag die meteen beslissend is (tenzij je de computer erop loslaat). Welke zet bedoelen we?