De voorbije maanden namen 5 Skoggers op woensdagavond deel aan het Aalsters Ajuinentoernooi. Willem was de eerste Skogger met 5/8. De andere Skoggers waren Rudi (3,5/9), Gert (3,5/6), Frank (3/8) en Kenneth (3/7)
Schaakkring Oude God
Schaken in Mortsel
Spelers met een totaal van 6, 7, 8 en 9 partijen op een tornooi van 9 ronden. Ik vind dit bijna bespottelijk. Wat vinden die organisatoren daar van ? De sponsors ? Evolueren we extreem daar naar toe ? Jawel, ik merk inderdaad zo’n tendens. Onsportief, natuurlijk, maar opgelet : imho zijn het de organisatoren die het probleem over zich uitroepen : 1 x afwezig : er uit. Zo zou het moeten zijn. Dat is het enige dat helpt. Een tornooi is een tornooi. Als je weet dat je de 5e ronde een familiefeest hebt, dan schrijf je gewoon niet in en kies je een ander tornooi. Die organisatoren gaan trouwens op de duur toch moeten inbinden, in hun inschikkelijkheid, want dit leidt naar chaos, of is het in feite al.
Was er niemand met 1/1? Een 100%-score is toch altijd meegenomen, zou ik zeggen… 🙂
In het algemeen ben ik het met Carlo eens, dat spelers die een partij forfait geven zonder reden uit het toernooi gezet zouden moeten worden. Echter, het Ajuinentoernooi is enigszins bijzonder omdat het gespeeld wordt op woensdagen gedurende verschillende maanden. Dat is dus zoals het clubkampioenschap spelen zonder de mogelijkheid om partijen uit te stellen. Voor zo’n situatie vind ik het wel logisch dat spelers de gelegenheid krijgen om enkele ronden bye te zijn. Ik denk dat er weinig mensen zijn die aan het begin van het toernooi honderd procent zeker kunnen zijn dat ze alle ronden gaan kunnen spelen.
De Aalst-formule is net de reden waarom ik elk jaar meedoe. Als je een bepaalde of meerdere rondes niet kan spelen word je gewoon niet gepaard. Dus staat er ook niemand te wachten aan een leeg bord. Ik begrijp echt het probleem niet. Dankzij deze formule ben ik op reis kunnen gaan en had ik zelfs nog kans op een ratingprijs. Maar dan had ik wel mijn +8.55-stelling tegen Ben VDP moeten verzilveren 🙁
Ook zeer leuk : één ratingprijs (75 eur) per 100-elopuntenbarema. Ratingprijzen worden gedeeld, goedkope drank, perfect georganiseerd en de jaarlijkse aanwezigheid van de oogverblindende Vyborova. Mannen weten dus waarom. Ook 5 eur voor iedereen die 3 zeges haalt. Wekelijks naturaprijs voor de winnaar van de partij met de grootste elokloof op voorwaarde dat de winnaar minder elo heeft dan de verslagene. En een zak ajuinen voor elke deelnemer. Volgend jaar ben ik weer van de (schaak)partij.
Even de dingen vermelden zoals ze werkelijk zijn :
Uit het reglement punt 11 :
‘ 11.Een speler die niet komt opdagen voor een wedstrijd zonder zich vooraf bij de tornooileiding af te melden, verliest de partij door forfait. De waarborg van 20 euro van deze speler wordt volledig ingehouden, en de speler wordt niet meer opgenomen in de paringen voor de resterende ronden van het tornooi. (Forfait wordt vastgesteld wanneer meer dan één uur van de bedenktijd van een speler is verstreken op het moment dat hij/zij na het begin van de zitting voor het eerst aan het schaakbord verschijnt).’
Kortom, als het toernooireglement dit toestaat, is er geen discussie. Zoals al elders is gezegd: toernooien genoeg. Al hoop ik dat Aalst een van de weinig uitzonderingen blijft.
Denk dat iedereen hier uiteindelijk toch een redelijk vergelijkbare mening heeft. Het is extreem onsportief je tegenstander gewoon te laten stikken door niet op te dagen voor een tornooi, waarvoor je bent ingeschreven. Dit wordt terecht afgestraft.
Aan de andere kant zijn de organisatoren zich bewust van het feit dat niet iedereen alle dagen zal kunnen verschijnen en voorzien hiervoor aangepaste maatregelen. Als iedereen op voorhand van deze mogelijkheid op de hoogte is, is het enerzijds misschien wel een bijkomende moeilijkheid voor de organisatoren, maar anderzijds niets opsportiefs vanwege de spelers. Integendeel, het vereenvoudigt de mogelijkheid aan het toernooi deel te nemen en garandeert de spelers maximaal spelplezier.
Wat mij dit jaar betreft voor het ajuinentornooi, is dat ik op voorhand niet wist dat ik vanaf ronde 7 niet meer zou kunnen spelen. Ik hoorde trouwens die dinsdagmiddag pas dat ik die woensdagmiddag kon beginnen met werken. Ik heb dinsdag tevens ook de tornooidirectie op de hoogte gesteld. Voor de rest is het inderdaad zo dat ik ook niet graag een forfait tegenkrijg (en zelfs niet graag geef), maar soms krijg je zaken tegen je zin.
Dat ‘extreem onsportieve’ niet opdagen komt eigenlijk bijna niet voor op het tornooi, voor zover ik kon inschatten. Zelf was ik de laatste ronde ziek (wat je niet op voorhand plant), maar zowel de organisatie als mijn tegenstander waren op de hoogte. Het is niet omdat er dan in de scoretabel
1-0FF staat, dat er iemand iemand heeft laten stikken. Het wordt gewoon zo geregistreerd omdat de paringen een week op voorhand gebeuren.
Ik vermoed dat mijn mening absoluut niet goed begrepen werd, het zal wel aan mij liggen, ik moet mijn Nederlands eens wat aanscherpen. Het gaat er niet om afwezig te zijn zonder verwittiging. Natuurlijk vliegt die persoon er uit. Het gaat hem om die talloze afwezigheden met voorafgaande melding. Ook dan moet volgens mij die speler er uit, vanaf de 1e keer. Ziek ? Spijtig. Weliswaar natuurlijk met behoud van zijn waarborg, dat is het grote verschil. Kan je deelnemen aan een tornooi zonder waarborg ? Foute boel van de organisatoren. Moeten ze niet komen blèren achteraf.
Door de positieve ervaring met dit tornooi de vorige jaren had ik me dit jaar terug ingeschreven. Ik kan terugblikken op 9 ronden schaken in de beste omstandigheden. Het feit dat een aantal spelers 1 of meerdere ronden afwezig waren had hier geen invloed op. Ik heb wel een probleem met de afwezigheid van Frank en Kenneth de laatste ronde daar ik na dit weekend al na ajuinsoep en een dubbele portie ajuin bij de maatjes nog met 2 zakken ajuin zit.
Dinsdag ronddelen op de AV Rudi, in plaats van de klassieke chips en borrelnootjes !
Het probleem zit hem dus bij de overvloed aan ajuinen, als ik het goed gelezen heb.
Ik had een tante, tante Anna, en die noemde haar man, mijn oom Albert, dikwijls, als hij het niet hoorde, de’n ajuin. Ze sprak dat niet uit op een heerlijk snuivende toon, neen eerder op een toon van verlepte groenten van 3 weken oud.