In zijn vaste rubriek Fast and Furious op chessbase analyseert Robert Ris, bekend schaakcolumnist en auteur van allerlei educatieve schaakliteratuur, de opmerkelijke winst-in-20-zettenpartij van Tan tegen Zatonskih in de 4de ronde van de zopas afgelopen Cairns Cup. Dat doet hij onder de veelzeggende titel “Burning the French”, vrij te vertalen als “Hoe je het Frans opstookt”.
Liefhebbers van genoemde opening hoeven echter nog niet te panikeren: het opstoken in kwestie had meer te maken met de manier waarop Zatonskih haar eigen ruiten ingooide, door met de dame zomaar op pionnenrooftocht te trekken, ten koste van haar eigen ontwikkeling op diezelfde vleugel. Tan activeerde als de wiedeweerga haar beide torens en zette subito presto een koningsaanval op het getouw die al niet meer te pareren was vooraleer hij goed en wel begonnen was. Tja, zo kunnen we het ook, natuurlijk, bij wijze van spreken dan.
Overigens mag je de titel ook niet los zien van de woordspeling die hij bevat. Het ging in de partij immers om de Burn-variant van het Frans, zo genoemd naar de Britse meester Amos Burn, en dus kan je de titel ook opvatten als “spelen zoals Burn”. Alleen zeg je met die tweede betekenis er in één moeite bij: zo speel je de Burn dus niet. Zatonskih weet het intussen.