In het Zwitserse Biel heeft dezer dagen het 51^ste ‘Internationales SchachFestival’ plaats, met diverse tornooien, die we op één na ongegeneerd links laten liggen, wegens ‘open’ en weinig of geen bekende deelnemers, laat staan SKOG’ers. Het ‘gesloten’ grootmeestergebeuren, officieel het ‘Accentus Grandmaster Tournament’, is natuurlijk wat anders. _LEESMEER_

Eerst een weetje – wij schrijven om te leren – over de plaats van het handgemeen. Biel ligt in het noordwestelijke kwart van Zwitserland, op zo’n 40 km van de hoofdstad Bern. De eigenlijke naam is overigens Biel/Bienne, met Duits respectievelijk Frans, want het is de enige (volgens één bron) dan wel de grootste (volgens een andere) officieel tweetalige stad van het land. Ruim 55% van de bevolking is Duitstalig, een kleine 30% is Franstalig en de rest mogen we gemakshalve ‘anderstalig’ noemen. Die tweetaligheid laat zich historisch-geografisch verklaren: de stad ligt zowat op de (taal)grens tussen het Germaans- en het Romaanssprekende deel van Zwitserland. Heel onvertrouwd klinkt dat niet, maar van communautair gehakketak lijkt localiter weinig sprake.

Zes deelnemers in het GM-event, onder wie numero uno Magnus Carlsen, voor het eerst in zes jaar hier nog eens van de partij. Partij zal hem worden gegeven door Shakhriyar Mamedyarov (3), Maxime Vachier-Lagrave (8), Peter Svidler (16), David Navara (20) en de jonge Zwitserse GM Nico Georgiadis (699), van een wat bescheidener niveau. Vandaag eerste ronde. 

Mamedyarov rekende in 28 zetten af met Georgiadis. In een Engelse partij liet hij het bekende 8.d4 voor 8. Tc1, om vervolgens verwoed op zoek te gaan naar een voordeel dat er wellicht niet was. De jonge Zwitser hielp gaandeweg een handje, zodat Mamedyarov met succes op koningsaanval mocht trekken. Toen de zwarte stelling aardig in de fik stond, had Georgiadis het wel gezien.

Vachier-Lagrave en Svidler maakten er een gesloten Spanjaard van en volgden tot op de 14^de zet hun partij van vorig jaar in de Sinquefield Cup in St. Louis. Svidler zocht het nu in 14…Tc8 (i.p.v. meteen 14…Pxd5) maar dat leverde niet veel op. De elektronische rekenheld zag meestal een onooglijk nanoplusje voor wit, maar uiteindelijk was Vachier-Lagrave tevreden met herhaling van zetten en daar was de Rus ook niet rouwig om.  

Carlsen en Navara verwijlden in de Ragozinvariant van het Geweigerd Damegambiet, waarin de Tsjech op de 13^de zet een nieuwtje lanceerde: 13…b5 (i.p.v. 13…La5). Het leidde ertoe dat Carlsen zijn dame gaf voor toren, loper en pion. Is dat wel goed? vraag je je dan als bescheiden prutser af, maar het machinale oordeel toeterde nog altijd dat de ‘position’ nagenoeg ‘equal’ was. Er kwam, eens zoveel zetten later, een eindspel op het bord van toren, paard en 4 pionnen (wit) tegen dame en 3 pionnen (zwart). Carlsen veroverde nog een pion, maar het bleef gelijkspellerig. Net na de 50^ste zet begon Navara te krasselen, met een regelrechte blunder erbovenop: 58…De6 kostte pardoes de dame, waarna de stukken van het bord gingen en Carlsen een beslissende pluspion overhield.

Carlsen en Mamedyarov gaan dus meteen met de volle pot aan de leiding, Vachier-Lagrave en Svidler bezetten de middenmoot met een halve pot en het emmertje van Navara en Georgiadis staat voorlopig nog droog te blinken.