We waren inmiddels aan het 4^de (online rapid) luik toe van de Meltwater Champions Chess Tour, die vooralsnog als opvallendste en ongewone eigenschap blijkt te hebben dat Carlsen telkens de round robin-voorronde wint, maar faalt in de knock-outfase. Twee keer al (Skilling Open en Opera Euro Rapid) was het So die hem in de finale te vlug af was, en tussenin (Airthings Masters) kieperde Dubov hem al in de kwartfinale uit het tornooi. Het is eens wat anders. Zou het – alle goede dingen bestaan uit vier – deze keer, als “gastheer” in de Magnus Carlsen Inivitational, wel lukken? _LEESMEER_

Zoals gebruikelijk spelen de zestien “genodigden” – de beste helft in de tussenstand en acht extra participanten – een enkelvoudige round robin als voorronde, en de beste acht gaan door naar de knock-out eindronde. Daarin worden telkens twee minimatchen van (maximaal) vier rapidpartijen (15+10) gespeeld, met één punt per match. Bij 1-1 wordt een play-off gespeeld van 2 blitzpartijen en zo nodig een Armageddonafsluiter. Vorige winnaars waren So, Radjabov en weer So, en ze voeren gezamenlijk de tussenstand aan. Dat laatste lijkt bizar, maar er zijn ook punten voor het resultaat in de voorronde en wellicht trekt dat de zaak gelijk.

In de voorronde nam Giri een bliksemstart, maar hij moest uiteindelijk toch nog Carlsen de Onvermijdelijke met een halfje laten voorgaan. De eerste twee dagen zagen boeiend en ondernemend schaak, op de spannende slotdag regende het remises, wegens consolidatietijd. Deze acht haalden het (al dan niet nét) niet en mochten huiswaarts: Karjakin (8/15, weliswaar ex-aequo met Aronian, maar mindere TB), Dubov (7,5), Radjabov (7), Mamedyarov (6,5), Grandelius en Van Foreest (6), Anton Guijarro (4,5) en Pichot (2,5). Als u die laatste, Argentijn overigens en rapid-ELO van 2548, niet kent, ik ook niet, maar ik zou er niet van winnen.

Kwartfinaletijd. Carlsen (comfortabel tegen Aronian) en So (superieure eindspeltechniek tegen Firouzja) trokken in de eerste minimatch het laken duidelijk naar zich toe: 2,5-0,5 en dus 1-0. Nepomniachtchi en Nakamura hielden elkaar in evenwicht, net als Vachier-Lagrave en Giri: telkens 2/2, goed voor 0,5-0,5. Op dag twee hadden Carlsen en So weer maar drie partijen nodig om de zaak te beklinken (2,5-0,5, eindscore 2-0). Ook Nepomniachtchi deed het zo en kwalificeerde zich met 1,5-0,5. Enkel Giri moest de volledige set afwerken, maar met 3-1 was dat ook voldoende overtuigend (eindscore 1,5-0,5).

In de halve finales nam Carlsen het op tegen Nepomniachtchi en So tegen Giri. Een derde finale tussen de champ en So leek in de maak, of alleszins niet ondenkbaar. Maar dan moesten Nepo en Giri nog meewillen. En al dag 1 bleek dat niet echt het geval. Carlsen kon z’n eerste partij niet winnen en kreeg in de tweede geen gelegenheid. Dat stak een beetje en dus ging hij in de derde verwoed maar te onstuimig op zoek naar winst. Het bekende deksel volgde. De 100 zetten van partij vier leverden geen herstel. Nepo aan de leiding na 2,5-1,5 winst. Ook Giri liet zich niet doen. Hij verloor wel partij 1, maar sloeg na een remise terug in de derde én de vierde: 2,5-1,5 en So op achterstand.

Op dag 2 won Nepomniachtchi de 2^de partij, wat Carlsen dwong tot een alles-of-nietsgevecht in de twee resterende partijen. Dat lukte nog ook, al gingen de kansen wonderwel heen en weer. Commentaar van de Rus na afloop: het speelt toch wel anders als je alles te verliezen hebt. In de blitzplay-off lag dat anders: nu had Carlsen ook weer wat te verliezen. Dat deed hij al in de eerste partij, totaal onnodig overigens. Alles geven dan maar, en ook dat werd een nul. Opnieuw legt de wereldkampioen de duimen, na een gewonnen vooronde. Het andere tweetal speelde eerst drie keer remise, vooraleer So verrassend mistastte in de laatste partij. In zulke partijen is niemand zichzelf, legde Giri uit, die er met zijn zege toe bijdroeg om de tweevoudige finalisten weer tegenover elkaar te plaatsen, zij het nu in de troosting.   

In de finale tussen de taaie Rus en de recent sterk spelende Nederlander bleef de eerste dag onbeslist. Giri kon met wit de beste kans, in partij 1, niet verzilveren, en had ook een licht voordeel in partij 3, wat evenmin succes opleverde, terwijl hij heel solide speelde met zwart. 2-2, dus. Dag 2 begon met een remise, maar de 2^de partij was raak. Een fout van Nepomniachtchi bracht Giri in het voordeel en hij werkte het keurig af. Met nog een remise en wit in de laatste partij leek de buit bijna binnen, maar terwijl de zaken lange tijd oké schenen, verloor Giri toch nog de controle, en de partij: weer 2-2 en op naar de play-off. Speelt het spookbeeld van het voorbije Tata Steel weer zijn vileine rol?  

Het valt niet te ontkennen dat Giri de afgelopen maanden goed op dreef was. Maar met Nepomniachtchi ben je nooit klaar. En in extremis bijgebeend worden, maakt je niet meteen  mentaal onverwoestbaar. Nu ja, wie wil winnen, moet dat soort problemen maar aankunnen. Zenuwen gieren trouwens overal, ook al doen ze dat niet bij iedereen tegelijk en in dezelfde mate. Hoe dan ook, in de eerste blitzpartij kwam Nepomniachtchi een paar keer duidelijk beter te staan, maar na een blunder om u tegen te zeggen ging hij pijlsnel de schaakpijp uit: Giri opnieuw op voorsprong. In de tweede partij hield de Nederlander het hoofd volmaakt koel, en nam van vrijwel in het begin het heft in handen. Nepo kon zich nooit herpakken en ging finaal opnieuw tegen het canvas. En zo wint ANISH GIRI de Magnus Carlsen Invitational. Had de “gastheer” dat vooraf geweten, …  

De troosting, voor Carlsen een kans op revanche voor die twee verloren finales, respecteerde de natuurlijke rangorde. De wereldkampioen perste er een 3-1 en een 2-1 uit en had zo zijn revanche (een trapje lager weliswaar) te pakken.

Knap werk van Giri, die zijn reputatie van remisemannetje annex iemand die nooit een groot tornooi kan winnen even lichtjes onderuit haalt, zij het dat dit niet één van de grote tornooien kan worden genoemd en dat het ook “maar” rapid was. Maar ’t is een overwinning die er mag zijn, en die zeker goed zal voelen na de op een haar gemiste winst in Tata Steel. Goe bezig, G.!