Met meestal 2 ronden per dag – in een tornooi dat maar 5 dagen mag duren kan het moeilijk anders – zit je gauw aan 9, en aan de prijsuitreiking. Zoals altijd met een aantal verrassingen. Zo eindigde de 17-jarige Indiase IM Aswath op de eerste plaats (8/9), wat in zoverre ongewoon was dat hij pas als nummer 38 de startlijst sierde. De jongeman van 2466 ELO versloeg eerst de 4 lagere ELO’s die hij voor de kiezen kreeg en behaalde vervolgens 4/5 tegen spelers van bijna 100 tot 200 ELO meer. Hij moest bovenaan wel het gezelschap dulden van de Amerikaanse GM Jakobson, 2570 ELO en startnummer 13, van wie hij overigens had gewonnen, maar die moest op scheidingspunten vrede nemen met de 2^de plaats.

Bekendere namen? Tja, zoveel waren dat er niet, want het groot volk zat allemaal in het Freestyle circus. De Kroaat Saric was de eerste van de top 10 die op niveau presteerde: hij was als 3^de gestart en finishte op krek dezelfde plek (7,5/9). De Spanjaard Yuffa deed ongeveer hetzelfde: ex aequo met Saric, maar wel als 5^de begonnen. Verder konden Ivic en Bartel ook hun aanwezigheid in de top 10 bevestigen, resp. door van 7 naar 6 te stijgen en van 10 naar 7. Minder goed verging het Donchenko (7/9, van 8 naar 12) en Indjic (7/9, van 6 naar 19), een graadje erger Vitiugov (6/9, van 2 naar 67) en Shirov (5,5/9, van 4 naar 136), en ronduit desastreus Liang (3,5/9, van 1 naar 583) en Safarli (3,5/9, van 9 naar 609. Daar valt wel bij op te tekenen dat sommige spelers (bv. Liang) na enkele ronden of halverwege overschakelden naar het Freestyle-gebeuren, wat hun score natuurlijk vertekende. Dat kon blijkbaar allemaal, maar ik had geen zin om dat allemaal te gaan uitvlooien.

Laten we nu maar focussen op onze Belgische deelnemers (oorspronkelijk 9 en geen 10, zoals ik eerst schreef, maar ten slotte 8, want Thibaut Vandenbussche was kennelijk verzwonden). Die deden het, denk ik, niet onaardig. Hauchamps en Goossens puurden een fraaie 5,5/9, wat hen beiden flink boven hun startpositie bracht. Faybish, Battistelli en Molitor klokten af op 50%, resp. minder dan verwacht, ongeveer op peil en een stuk beter. Gerrits liet geen enkele remise optekenen maar won 4 keer, waardoor hij zo’n 300 plaatsen hoger finishte dan hij begonnen was. De jongste van de familie  Ahn, Maximilian, scoorde eveneens 4/9, maar wel middels 4 remises en maar 2 nederlagen, goed voor een 150 plaatsen winst. ‘Oudere’ zus Anastasia deed het iets bescheidener, met 2/9 (1+ en 2=), maar ook zij ging vooruit (van 871 naar 808). Al bij al een goede Belgische prestatie!

Nog even kijken naar de (Open) B- en C-groep. In de eerste behaalde Peers 5/9 en werd 369^ste, goed 250 plaatsen winst. Ok scoorde 3,5/9 en strandde op de 898^ste stek, toch een 10-tal treden hoger. In de C-groep ten slotte ging De Vleeschouwer met 5,5/9 van 322 naar 83. Ook hier dus een fraai resultaat.

Oké, ik ging niks zeggen over Freestyle, maar aangezien er ook Belgen meededen, is dat moeilijk. Laten we dan in één moeite ook maar de lof zingen van de winnaar van dat tornooi, een of andere Scandinaviër, die het bestond om 9/9 te scoren. Meteen werd er al vergeleken met de magistrale 11/11 van Fischer in het VS-kampioenschap 1963-1964. Onzin, natuurlijk, want toen werd er écht geschaakt.

Over Dardha heb ik het zo dadelijk. Vader Ahn finishte met 3,5/9 op de 209^de plaats, best dicht bij zijn startpositie (198). Annmarie Muetsch, startnummer 107, werd gedeeld 76^ste , met 5,5/9. In de B- groep moest Everaert het stellen met 2/9 en een 179^ste plaats, flink minder dan zijn  startpositie (104). In de C-groep moest startnummer 2, Vandurme, na 4,5/9 34 treden achteruit. Het is niet altijd een cadeau om hoog te beginnen. Bou Abboud sprokkelde 2/9 en ging van 38 naar 72.

Weer naar de Freestyle A-groep ten slotte, waar Daniel Dardha onze hoogste vertegenwoordiger was (31^ste). Hij finishte met 6/9 op de 46^ste plaats, een ietsje lager kortom, maar met evenveel punten als de 25^ste. Geen reden tot jammeren of klagen, met andere woorden. Om maar iets te noemen: het is even goed als pakweg Nepomniachtchi, Aronian en Niemann, dus dat zegt wel wat. Maar ik wil er nog wat aan toevoegen dat ik toevallig vandaag onder ogen kreeg. Een artikel over het komende schaakfestival in Biel, waarin de deelnemers aan de Masters- en Challengersgroep even worden voorgesteld. Het was in het Engels, maar ik was zo lui dat ik het gewoon door Google Translate heb gehaald. En voor wie nog lacht met Google Translate: soms krijg je best goede of doenbare vertalingen. De enige echte fout van het programma was dat het “GM Ivan Sokolov” vertaalde als “Algemeen Directeur Ivan Sokolov” (GM kan ook General Manager zijn, natuurlijk). Wat zei men dus in een buitenlandse context, over onze eigenste nationale held?

“Daniel Dardha (19 jaar, 2650 ELO, BEL): Dardha’s speelstijl combineert dynamiek en onvoorspelbaarheid met messcherpe tactische creativiteit en veerkracht – al sinds zijn jeugd aangescherpt door de strenge training van zijn vader en het onschatbare advies van grootmeester  Ivan Sokolov. De pas 19-jarige Europese vicekampioen van 2024 lijkt klaar om de wereldtop uit te dagen. Een overwinning in de Challengers zou hem een ​​gouden ticket voor de Masters van volgend jaar opleveren: het perfecte podium om zijn status als rijzende ster te bevestigen!” Leuk, toch, om het eens van elders te horen …