U las het al, in de 5de ronde van het Kandidatentornooi zorgden de heren Caruana en Rapport voor een spektakelstuk van jewelste, dat veel te vroeg eindigde, niet omdat de kemphanen het zo wilden, maar omdat de strijd uitliep op een patstelling, zij het heel en al figuurlijk. Als u de kans nog niet kreeg om een blik te werpen op de partij zelf of dit cruciale onderdeel ervan, werp die blik dan nu op de volgende stelling, na de 19de zet van wit (Caruana):

Het kost niet al te veel moeite om te zien dat er aan weerskanten allerlei aan de hand is, en dat een fatale afloop wel eens imminent zou kunnen zijn. Hoe loste zwart (Rapport) de zaak op, d.i. wat speelde hij om de witte aanval te neutraliseren en luttele zetten later het reddende halfje te claimen?

Het antwoord volgt eerstdaags, in ditzelfde artikel.

[update] En hier is dat antwoord dan:

Er dreigt 20. f5, met aanval op Pg6, terwijl dat gebonden is aan de verdediging van Th8. Rapport blokkeerde de diagonaal a1-h8 met 19. … e5!, en sloot zo de enige vluchtweg af voor de witte dame, die nu niet al te veel velden meer had. Na 20. f5 (alternatieven – Caruana had intussen wel gezien wat er zou volgen – waren niet beter) volgde dan 20. … Lf8 met aanval op de dame, die enkel naar f6 kon en, na 21. Le7, weer naar g7. Herhaling van zetten was niet te vermijden, ergo: remise.