De voorbije maanden waren niet bevorderlijk voor vele dingen, onder meer, om er iets uit te pikken, een enigszins vertrouwde en constante stroom van schaaknieuws. Wat zeg ik, nieuws? Lees: niets, want dat was wat er gebeurde. Ja, op wat onlinegedoe na, o.m. de vier luiken (plus finales) tellende Magnus Carlsen Chess Tour, die de gastheer in kwestie ook maar gewoon won, of wat dacht u, al werd hij er in het tweede luik wel uitgekegeld door Nakamura en ging de eindwinst daar naar Dubov. (of all people, zie ook verder). Maar 3 op 4 eerste plaatsen was ruim voldoende om de finales te halen en daar  kreeg de zojuist genoemde Nakamura de rekening gepresenteerd, zij het berenipt. Allemaal mooi, maar het is noodschaak bij gebrek aan beter. En we plegen het maar wat graag over het echte werk te hebben. _LEESMEER_

Dat steekt zo weer een ietsiepietsie, nog vrij sporadisch, de kop op, ondanks het blijvende woeden van het virus (waarvan we u de details besparen – u vindt vast wel een krant of zo die u up to date houdt of brengt). Het interessants misschien, maar al enkele weken voorbij, was de speciale (want enigszins ingesnoeide) editie van Altibox Norway Chess afgelopen oktober, met 6 deelnemers en een apart (punten)systeem. Iedereen speelt per ronde minstens één klassieke partij en bij remise ook nog een Armageddonspel. Wie meteen wint, krijgt 3 punten, wie het in twee keer doet 1,5. Klassiek verlies levert niets op, in Armageddon heb je nog een halfje. Het hoeft geen betoog dat dat een kolfje naar de hand van Carlsen was, die 19,5/27 scoorde. Firouzja, intussen al een half jaar 17, werd 2^de met 15,5, voor Aronian (14,5) en Caruana (14). Wat verderop sloten Duda (9,5) en Tari (2,5) de rij. Voor het “brekendste nieuws” van het gebeuren zorgde Duda, die Carlsen zijn eerste nul aansmeerde na een reeks van 125 partijen zonder nederlaag. All things must pass …  

Iets actueler want nog maar net voorbij, de Russische Superfinales, ter bekroning van de dito kampioenschappen. Bij de Adammen zegevierde het hoogste ELO voor het tweedehoogste, allemaal niet zo verrassend, maar de wijze waarop mocht er zijn. In de 9^de ronde kon Karjakin zich weer op gelijke hoogte hijsen van Nepomniachtchi, die de duimen moest leggen voor Dubov. Beiden (K en N) wonnen hun volgende partij en gingen dus gelijk de laatste ronde in. Nepomniachtchi had de makkelijkere opdracht (tegen Chigaev) en was snel tevreden met remise, maar in de “partij van het jaar” – dat zegt niet zoveel in een (rot)jaar als dit, maar die relativering zou de partij en de winnaar onrecht doen – nam scherprechter Dubov ook de maat van Karjakin, met een nieuwtje (bijna toch) op de 6^de zet van het Italiaans, twee pionnen voor aanvallend spel, en op de 19^de zet een dameoffer om u tegen te zeggen. Ik zou zeggen: opzoeken en naspelen! Zo won Nepomniachtchi zijn tweede titel (7,5/11), 10 jaar na de eerste, voor Karjakin (7/11), Fedoseev en Dubov (beiden 6,5/11), die wel de twee tenoren had verslagen (en hoe!) maar zelf net buiten de medailles viel.

Bij de Eva’s nam de 19-jarige Polina Shuvalova (foto*) een droomstart, met 6/6 en 1,5 punt voorsprong net na halfweg. Achter haar sprokkelde Elo-hoogste Goryachkina geduldig en gestaag haar punten, om te gaan knabbelen aan die voorsprong zodra de motor van  Shuvalova zou gaan sputteren. En dat deed ie: In de 7^de en de 8^ste ronde moest de tiener genoegen nemen met een halfje en een nul, terwijl haar landgenote, ook maar drie jaar ouder, haar achterstand terugbracht tot het kleinste verschil. Rondes 9 en 10, met het onderlinge duel, brachten geen wijzigingen, maar in de laatste ronde kreeg Shuvalova de ervaren Girya te bekampen, en Goryachkina mocht laagste ELO Getman partij geven. Shuvalova hield wel stand, maar kreeg Girya niet klein, terwijl Goryachkina de klus wel klaarde, wat resulteerde in een ex aequo op de eerste plaats. Een tiebreak moest de beslissing brengen. Daarin trok  Goryachkina het laken naar zich toe, al was dat, na twee remises, van Armageddontextuur. De runner-up van het WK triomfeert zo al voor de 3^de keer, na 2015 (als 16-jarige!) en 2017.

Tot slot, nog twee te vermelden nieuwtjes. Het zal heel anders zijn dan gewoonlijk, maar hoera, hoezee, het Tata Steel Chess Tournament, dat vanouds in januari de schaakharten sneller doet slaan dan wel komt verblijden, zou wel degelijk doorgaan. Helaas, alleen voor de Masters en wellicht zonder publiek (tenzij misschien heel beperkt). De gelukzaligen die mogen proberen om Carlsen van zijn zoveelste eindzege te houden luisteren naar namen als Caruana, Nepomniachtchi, Vachier-Lagrave, Giri, Firouzja, Duda, Dubov, Esipenko, Anton Guijaro, (Jorden) van Foreest, Abdusattorov en Tari. Mamedyarov stond eerst ook op het lijstje, maar zal vervangen worden door Harikrishna. Voorwaar mooi volk, maar de schone sekse (bij schoon denke u even niet aan de standaartalige betekenis proper gewassen, al zijn de dames dat natuurlijk wel, maar aan de schoon-Vlaamse betekenis) schittert door afwezigheid. Niet ongewoon bij de Masters, maar door het wegvallen van de Challengers, waar ze al eens regelmatiger meededen, zijn ze er helemaal niet bij. Jammer, en daar zou ik nog veel meer over kunnen en willen zeggen, maar dat hou ik voor aan de toog en bij pot en pint – de plaats par excellence voor oeverloze discussies – tenminste als we daar nog ooit (ja, toch?) aan toe komen.

Het tweede en laatste nieuwtje betreft deel twee van het kandidatentornooi, dat eerder, voorjaar 2020, halverwege werd afgebroken ten gevolge van dringende coronamaatregelen. Het werd in eerste instantie verschoven naar november, maar ziet, die maand is ook al weer een paar weken om en er is niets gebeurd, en het laatste nieuws is dat de zaak zijn beslag zou krijgen in de lente van 2021, wellicht opnieuw in Jekaterinenburg, Rusland. Afwachten maar, en vooral hopen dat het leven weer zijn normale gang gaat. Of dat het nieuwe normaal niet zodanig afwijkt van het oude dat we ons nooit meer thuis kunnen voelen.

Hou het dus veilig en gezond, en schuw het coronagambiet. Je weet nooit wat/wie je terugziet …

—

* Shuvalova in 2018, in Satka, in de toenmalige Superfinales.

Disclaimer: "File:Polina Shuvalova Satka 2018.jpg" by Etery Kublashvili is licensed under CC BY-SA 3.0