Het zat er natuurlijk aan te komen. Je kunt niet Caruana heten en rapid (of blitz) spelen alsof je nooit eens wat tegenkomt. Maar de manier waarop het noodlot toeslaat, tja, dat is een apart verhaal. U weet meteen: er is wat veranderd tegenover de vorige dagen, al zijn we nog lang niet toe aan het bijbelse “De eersten zullen de laatsten zijn (en omgekeerd)”. _LEESMEER_

Laatste rapiddag, te beginnen met ronde 7. Leider Caruana nam het op tegen Dominguez Perez, die in het klassieke circuit niet bij de eerste twintig staat maar wel top 4 is in rapid. De partij ging lang gelijk op, maar toen de klok serieus ging meespelen, tastte de Cubaan mis en stond Caruana op een zucht van z’n 4^de zege. Vervolgens schoot de Amerikaan echter de Moeder van alle bokken, waartegen So’s ‘blunder van de dag’, gisteren in ronde 5, nog maar een onooglijke onnauwkeurigheid leek: een toren offeren om een paardvork te kunnen geven op koning en dame, terwijl het ros der actie niet in actie kan komen wegens gepend door diezelfde dame …

De directe achtervolgers, die het toevallig onderling moesten aflappen, kregen dus hun kans. Mamedyarov liet die niet liggen, en dat mocht Karjakin weten. Met scherp en agressief spel werd de Rus eerst onder druk gezet en vervolgens tureluurs gespeeld. Geen miniatuurtje, maar het scheelde weinig. Ook Nakamura profiteerde. De Japanse Amerikaan, niet al te enthousiast over het eigen spel, zag zijn zege tegen Vachier-Lagrave vooral als Franse zelfdestructie. De overblijvende, niet zo directe achtervolgers deelden de punten.

Twee winstpartijen in ronde 8. Een relatief gewone, met So die in een typische Koningsindiër op even typische Koningsindische wijze een netjes geschoren Grischuk versloeg, en dé partij  van de ronde, waarin Aronian onvervaard een Najdorf van nochtans expert-ter-zake Vachier-Lagrave tegemoet ging, zich bijna verslikte in de Franse subtiliteiten maar uiteindelijk zegevierde dank zij enkele Franse stupiditeiten. Het was Maxime zijn dagje niet …   

In de overige confrontaties, toevallig die van de drie leiders, werden geen potten gebroken. Al had dat gekund, want Dominguez Perez liet een mooie kans liggen om Mamedyarov een nul aan te smeren. Na zijn nederlag tegen diezelfde Cubaan, wist Caruana nu de bordjes simpel gelijk te houden tegen Anand, en ook Karjakin en Nakamura behielden het evenwicht, zij het dat ze er niet zo lang over deden. De drie koplopers, Caruana, Mamedyarov en Nakamura, bleven dus, net voor de laatste (rapid)ronde, gezellig samen aan de kop.

Ronde 9. Caruana, voor het eerst twee keer wit op één dag, speelde een snelle remise met So. Het was dan kijken naar de concurrentie, beiden ook met wit. Het duurde even maar dan ging Anand onderuit tegen Mamedyarov en vervolgens won ook Nakamura van Dominguez Perez. Twee winnaars dus, en Caruana die naar plaats 3 zakt. Verder werd er alweer geremiseerd, zodat de stand geen andere wijzigingen onderging. In deze constellatie gaan de heren dus de blitzfase in:

1-2: Nakamura, Mamedyarov (12/9)

3: Caruana (11/9)

4-6: Aronian, Karjakin, Dominguez Perez (9/9)

7-8: Vachier-Lagrave, So (8/9)

9-10: Anand, Grischuk (6/9)

Dat ziet er vooral goed uit voor Nakamura, notoir snelschaaktopper, die zijn directe concurrenten uit de voorlopige GCT top 4 (So, Karjakin, Vachier-Lagrave) ruim achter zich laat.  Van die anderen is het vooral MVL die zich zorgen moet maken: hij dreigt zijn 4^de plaats te verliezen aan Aronian (en dus de finale in Londen te missen). De overige twee hebben nog wat respijt, wegens nog wat extra voorsprong. Maar ze moeten niet te zwaar gaan krasselen, natuurlijk.