Ja, allemaal goed en wel, maar eerst een bericht. Onlangs, in “G(ood) M(ove), Praggu!” van 26 juni, waarin ik de GM-kroon van Praggnanandhaa in de verf zette, liet ik ook de naam vallen van een nog jonger talent, D. Gukesh, bijna een jaar jonger dan Praggu en met al een flinke 2440 en één GM-norm achter zijn naam. De kid speelde dezer dagen mee in de (goed bezette) Abu Dhabi Masters en behaalde 3+, 4= (tegen 2655, 2645, 2609, 2619) en 2- (telkens tegen +2561), m.a.w. 5/9. Misschien geen tweede GM-norm, maar zwakjes kun je ’t niet noemen. We horen er nog van. En dan nu Saint Louis _LEESMEER_

De eerste blitzdag (ronden 10-18) begon met een paar klappers. Co-leider Nakamura verslikte zich in Karjakin, ook geen klein blitzerke, en Caruana gaf (tot voor het tornooi) GCT-eerste So een dreun. Mamedyarov profiteerde met een remise tegen Grischuk om enige koploper te worden. In de marge van dat alles nam Vachier-Lagrave nog de maat van Anand en dus een goede blizstart, broodnodig na zijn rapidgebroddel. 

In ronde 11 veerde Nakamura meteen terug en wel door So een tweede opeenvolgende dreun te verkopen. Daarmee haalde hij Mamedyarov weer bij, die Dominguez Perez niet onder de mat kreeg, al was het, in een heftig seconde-eindspel, ei zo na wel andersom. Alsof hij er een patent op heeft, toverde Caruana in zwaar gewonnen stelling tegen Aronian alweer een gaffel van jewelste op het bord, opnieuw met penningverblinding, maar in een partij die stijf stond van de wederzijdse missers wist hij het halfje alsnog te redden, al kun je discussiêren over wie zich nu het meest gered moest voelen. In de marge … nam Karjakin, ook geen klein blitzerke, de maat van Anand, vanouds groot blitzerke, met respectievelijk een 2/2 en 0/2 tot gevolg.

Het nieuws van ronde 12 was de behoorlijk gave zege van Aronian tegen Mamedyarov. Nakamura hield Caruana in bedwang (en/of vice versa) en ging solo aan de kop. In de marge … bleek Vachier-Lagrave te winnen van Dominguez Perez (maar bizar, bij gebrek aan meer info), niet onbelangrijk voor zijn GCT-finalekansen. Ook Karjakin draait goed: remise tegen Grischuk en dus 2,5/3.

Vooraan zag het er na ronde 13 weer anders uit. Er viel maar één winstpartij, maar die mocht er zijn: Mamedyarov maakte overtuigend brandhout van Caruana en nestelde zich weer naast Nakamura op 1. Leuk partijtje was Karjakin–Domniguez Perez: Italiaantje, wederzijdse koningsaanval, offer met herhaling van zetten … Geprepareerd denk je dan, of herhaling van een eerdere partij, maar de ene z’n tijd was zowat op en de andere had ook geen zee meer.

Had Mamedyarov zich mooi herpakt in de vorige ronde, nu kreeg hij weer een veeg terug, en wel van Vachier-Lagrave, in het eindspel sneller aan de knikkers, die daarmee al aan een 4/5 kwam. Verandering van topdecor dus opnieuw, met Nakamura alleen op 1. In de marge … kreeg So nog maar eens een aardappel, nu van Grischuk. Z’n rapid verliep al belabberd, maar dit gaat ook bepaald niet goed voor de – virtueel voormalige – GCT-leider: 1/5!

Ronde 15 was een slagveld: enkel So en Aronian hielden het op remise. In een marathonpartij wist Vachier-Lagrave uiteindelijk toch te winnen van Caruana, al ging de bloedstollende secondestrijd even alle kanten uit. Mamedyarov blunderde in de tijdnoodfase tegen Karjakin, maar die deed dat twee keer en niet zo dunnetjes over en dus won de Azerbeidzjaan alsnog. Nakamura won ook, tegen Dominguez Perez, maar deed dat met consistenter spel. Hij blijft dus alleen op 1. De thriller van de dag was wel Anand–Grischuk. In een wat shaky Najdorf leek de Indiër op sterven na dood te gaan, maar de Rus had óf genade óf geen slag in huis, en verzuimde dus de combinatie toe te dienen. Seconden later had Anand z’n voltallige  koningsvleugelpionnenheir op de 6^de rij, werd de zwarte defensie simpel opengereten en vervolgens aan diggelen geslagen, en was Grischuk de facto Groggyschuk.

Ook ronde 16 droop van het bloed. Deze keer waren het Dominguez Perez en Anand die voor de enige puntendeling zorgden, na een korte en gelijke partij. Elders werd er vrolijk in het rond gekletterd. Vachier-Lagrave, hij weer, speelde groots tegen Karjakin en behaalde al zijn 4^de blitzege (naast 3 remises). Caruana ging pijnlijk onderuit tegen Grischuk: pijnlijk, omdat hij de winnende zet deed terwijl zijn vlag viel. Ook pijnlijk, standgewijs dan, was Nakamura’s wedervaren: in een knotsgekke partij verloor hij van Aronian, nadat hij, compleet op een hoopje gespeeld, pardoes een stuk cadeau kreeg maar dat niet zag. Intussen vloerde Mamedyarov de arme So, in dit tornooi kennelijk niet al te moeilijk, zodat hij weer over Nakamura wipt. Het blijft spannend daar vanboven.

De voorlaatste ronde van de dag bracht Nakamura en Mamedyarov tegenover elkaar. Een cruciale confrontatie, die dramatisch afliep: na een partij waarin beiden al eens iets suboptimaals deden en/of wat beter leken te staan, kwam de Azerbeidzjaan toch stilaan beter uit de verf, maar in zowat gewonnen stelling tastte hij vreselijk mis, met een Caruaantje als het ware, m.a.w. penningverblinding met, in dit geval, dameverlies. Er volgde een korte klap op de tafel – je zou voor minder even uit je lood zijn – maar ook meteen excuses aan en handjessschudden met Nakamura. Haasje over dus vooraan en de Amerikaan weer op 1.  In de marge, of als u wilt, de meer bescheiden regionen van de rangschikking, won Caruana nog eens, vrijwel miniatuurgewijs, van Karjakin, die de dag goed was begonnen maar vervolgens was weggedeemsterd, terwijl ook Grischuk aan het feest was, tegen Dominguez Perez, maar wel met de onmiskenbare hulp van de Cubaan.

Ronde 18, en dan zit de eerste helft van het blitzgedeelte erop, was met één enkele remise alweer niet voor gevoelige zielen. Nakamura kwam na een zet of dertig duidelijk beter te staan, leek dat voordeel vast te kunnen houden, maar blunderde het uiteindelijk in één klap weg. Een oogwenk later – gelijker kon een stelling niet zijn – deelden hij en Vachier-Lagrave de punten. Bloed dus op de andere borden. Laten we beginnen met Grischuk, op kousenvoeten nog niet zo slecht bezig. Dat hij nu ook Aronian in de touwen zou krijgen, zat er al aan te komen vanaf een 16-tal zetten, en de Armeniër wist het lot niet meer te keren. Laten we voortgaan met Caruana, die het als niet-krak in rapid en/of blitz ook en nog altijd niet slecht doet. Het werd een rollercoaster tegen Dominguez Perez, met beiden in acute tijdnood, ruim 40 zetten lang (er wordt met delay gespeeld, tijd bijwinnen kan dus niet). Eerst had de Cubaan alles in handen, maar toen kwam Caruana terug en in de meest prangende klokfase wist hij de winst te verzilveren. En laten we afronden met Mamedyarov, die verrassend in 20 zetten afrekende met Anand, al zat de Indiër er zelf voor veel meer tussen. Hoe dan ook, zo kwam de Azerbeidzjaan weer gelijk met Nakamura.

Even kijken, nu eerst, naar het dagresultaat. Krak van de dag, met 7/9, is ongetwijfeld Vachier-Lagrave: 5x winst en 4x remise, de Fransman heeft zijn rapidkater vlotjes doorgespoeld. Verrassende txeede, opvallend onopvallend, is Grischuk, met 5,5/9. Nakamura, Mamedyarov en Aronian behaalden 5/9 en Caruana klokte af op net 50%, minder dan zijn rapid, maar nog steeds stukken beter dan Leuven of Parijs.

De voorlopige stand, op 1 dag en 9 blitzrondes van het einde. Nakamura en Mamedyarov leiden de dans (17/18): ze begonnen samen, deden wat haasjes-over en/of -naast en eindigen  broederlijk op de plaats waar ze vertrokken. Dan volgt Caruana (15,5/18), nog steeds in de buurt, na een – ongewoon voor hem – prima  rapid en een lekker eerste potje blitz. Vachier-Lagrave bezet plaats 4, een halfje verder slechts (15/18). Zijn remonte vandaag was indrukwekkend, hij doet weer volop mee voor die finaleplaats. Maar zijn naaste concurrent blijft vlakbij: op 5 staat Aronian (14/18), maar nu een punt achter i.p.v. vóór hem. Of Karjakin (op 6, 12,5/18) en So (op 9, 11/18) morgen nog wat/veel kunnen goedmaken, is af te wachten: er is al een serieus dagsucces nodig om de GCT-schade toch wat te beperken en dan moet de concurrentie nog mee willen ook. Grischuk en Anand hoeven al niet veel GCT-hoop meer te koesteren, en wild card Dominguez Perez komt sowieso niet in aanmerking wegens een eenmalige participatie. Maar niets belet hen om morgen eens flink uit te halen!