Van ronde 6 t/m 9 (plus wat er nog bij kon komen) hebt u de zaak moeten missen wegens buitenlandse besognes en, daarmee gepaard gaande, enige laptoploosheid van uw verslaggever, maar intussen is de Sinquefield Cup echt helemaal afgelopen en is ook de GCT-eindstand (finale niet meegerekend) bekend. Jammer, dat gemis, want een en ander was de moeite, maar we maken het (heel) selectief nog een beetje goed. _LEESMEER_

Eerst won Caruana (van Karjakin) ten tweede male, waardoor hij solo aan de leiding ging en zich in één klap virtueel plaatste voor de GCT-finale in Londen. En passant was hij in de live ratings genaderd tot op 7,4 ELO  van Carlsen, waardoor een wisseling aan de top van de wereldranglijst voor het eerst in 7 jaar heel dichtbij kwam. Vervolgens wist hij in de gretig verwachte clash met de champ in ronde 7, hun laatste confrontatie voor het WK in november, een toch precaire positie te overleven, met knap defensief spel en een tikkeltje onmacht van de tegenstander. Daarmee bleef de stand ongewijzigd: ook de andere partijen waren in remise geëindigd.

Het aantal beslissende partijen was bijzonder beperkt tot dan toe, en ronde 8 bracht geen verbetering: alweer 5 remises en dus een ongewijzigde stand. Stilte voor de storm, want in de laatste ronde kreeg het tornooi een spectaculair slot. Caruana speelde eenvoudig remise tegen So, en kon dus niet meer gepasseerd worden. Maar het viertal dat vooraf op een halfje stond kon wel gelijk komen en zo zijn GCT-kansen toch weer fnuiken. Nu ja, allemaal zouden ze dat niet doen, maar twee deden het uiteindelijk wel.

Om te beginnen Aronian, die Grischuk een heel dubieus torenoffer voorschotelde (een gangsterzet, vond Caruana). Correct was het vast niet, maar de Rus, zoals steeds zwaar in tijdnood, vond niet zo gauw een manier om het te weerleggen en ging de boot in. “Ik drink graag champagne”, bracht de Armeniër laconiek het Russische spreekwoord van dag 3 in herinnering (“Wie geen risico neemt, drinkt geen champagne.”)

De tweede was, wie anders, Carlsen de Onvermijdelijke. Wat hij deze keer, tegen Nakamura,  uit zijn mouw schudde in de categorie water-uit-een-steenknijpen, was bloedstollend. Het eindspel was pot-in-het-kwadraatremise, geen mens die zou aandringen – nu ja, een paar dan – maar Carlsen drong aan: geen remise tenzij met twee blote, alleenstaande koningen. Dan vraag je je af waarom Nakamura 62… g5 speelde (de significante fout, volgens de commentatoren) en verder ook zijn vrije a-pion uit handen gaf. Carlsen buitte de kleine plusjes van de stelling fijntjes en geduldig uit en op zet 97 zag Nakamura in dat al zijn remisehoop een fata morgana was geweest.   

Daarmee nestelden de twee winnaars zich naast Caruana op de eerste plaats. Prijzengeld en GCT-punten werden gedeeld, maar voor de tornooizege was een play-off met drie vereist. Alleen, die scoorden gelijk in alle criteria, zodat het lot zou beslissen over wie van de drie afviel. Die oplossing werd niet alom gesmaakt – waarom een  play-off met twee en niet met drie? – en naar verluidt stelde Carlsen dan voor om niet één van de drie maar alledrie tot winnaar uit te roepen. Daar kon iedereen mee leven en zo wonnen Aronian, Carlsen en Caruana gezamenlijk deze editie van de Sinquefield Cup. Nog nooit had iemand het tornooi twee keer gewonnen, maar nu waren het er in één keer twee: Carlsen en Caruana.

Geen play-offs voor de Sinquefield Cup, het kwam Caruana wel goed uit, want in extremis was hij naar een (met So) gedeelde 4^de plaats gezakt in de GCT-stand, en voor de 4^de finaleplaats was dus wel een play-off nodig. Volledigheidshalve, de voorlopige eindstand: 1 Nakamura (34,5), 2 Aronian (34), 3 Vachier-Lagrave (31), 4-5 Caruana, So (26). De play-off voor het 4^de ticket voor Londen werd vandaag gespeeld en gewonnen door Caruana. De eerste partij eindigde in remise, in de 2^de toverde Caruana enkele ragfijne zetten uit de mouwen (het bijna tegenintuïtieve 26. Ta2!, het subtiel ondermijnende 32. h4! … ) en maakte hij de klus af. Daarmee mag hij als 4^de naar de grote GCT-finale in Londen, de London Chess Classic (11-17 december). De halve finales brengen de nummers 1 en 4 tegen elkaar in stelling (Nakamura versus Caruana) en de nummers 2 en 3 (Aronian versus Vachier-Lagrave).

Ter afsluiting. So en Karjakin stonden er na twee GCT-tornooien prima voor, maar deemsterden helemaal weg in de volgende twee, met het verlies van hun eerst zo waarschijnlijke finaleplaats tot gevolg. Caruana, al het hele jaar succesvol maar affreus in Leuven en Parijs, zette de zaak recht met een behoorlijke prestatie in het 3^de en gedeelde eindwinst in het 4^de tornooi. Of hij in december nog eens kan juichen, is evenwel niet evident: in november is er zijn WK-clash met Carlsen, en of hij nu wint of verliest, in beide gevallen is het dan misschien wel een beetje op. Maar goed, eerst Carlsen maar eens partij geven …