Het zal velen verbazen maar schakers doen soms ook iets anders dan schaken.
Vorig weekend trokken Carlo, Heidi, Jan en partner Annick en Pascal en partner Vanya samen onder de noemer ‘De Skoggers’ naar de kwis van het Davidsfonds. Het werd een leuke avond. Heidi maakte enkele sfeerbeelden en schreef een verslag:_LEESMEER_
Een kwis ingericht door het Davidsfonds, dat schrikt ons schakers niet af. De zaal van het Lepelhof zat al afgeladen vol met doorwinterde kwissers, toen Carlo en ik binnen kwamen. Nummer 29 was het nummer van onze ploeg, de voorlaatste ploegnummer, en voor die plaats gingen (minstens) ook. Wie niet waagt niet wint, nietwaar ?
De kwis begon, en ons ploegbrein in de hoedanigheid van onze voorzitter en diens vriendin, kwam net op tijd binnen om ons de naam van de nieuwe stadsdichter van Antwerpen in te fluisteren. Ik ben deze alweer vergeten. Raar, want wat ik niet meer zal vergeten, is de nummer van de straat waarin Joske Vermeulen, Trammesaaintlaai in Schoeite woont. Het selectief opslaan van informatie door ons brein is mij nog steeds een mysterie.
Wat we nog leerden op deze ludieke avond:
– Dat Kroeskontrol een leuk coverbandje is (http://kroeskontrol.be/)
– Dat mannen hun zakdoek multifunktionneel gebruiken
– Dat we onszelf niet moeten onderschatten: we eindigden immers 18de uit 30 ploegen. En geloof me, sommige zagen er echt vervaarlijk slim uit !
Oh ja, de prijzen ! Vanya en ik gingen aan het begin van de kwis voor respectievelijk het kinderzwembadje en de knuffelplaid. Het werden een baby-eetsetje en een paraplu. Annick en Jan gingen voor de drank, Carlo koos een boek. En Pascal ? Die koos een baby-thermometer en een papfles-uitkuiser … Over een eventueel derde kindje op komst, wilde hij niets lossen.
Uw reporter ter plaatse,
Heidi