De tweede ronde van het clubkampioenschap bracht weer heel wat volk op de been. We kunnen niet alle partijen bespreken en daarom pikken we er één uitschieter uit: die tussen nieuwkomer Guy en Wim omdat deze partij bulkte van spanning, onverwachte wendingen en drama, waaraan zelfs de betere tv-serie niet kan tippen._LEESMEER_
Het partijbegin was al veelbelovend: Guy met wit offerde de ene na de andere pion, maar kreeg er bergen compensatie voor in de plaats. Wim kon zich er maar met veel moeite en secuur spel uitwringen, en ruilde de dame af voor 2 torens. Met de 2 torens voor de dame + de extra pionnen leek het pad naar de winst geëffend voor Wim. Guy beschikte echter nog over een ver opgerukte vrijpion die het Wim heel lastig maakte en promoveerde.
Er verdween wat materiaal van het bord, en het eindspel diende zich als volgt aan: Guy met enkel nog een dame versus Wim met een toren en 2 pionnen, waarvan eentje ver opgerukt en ondersteund door eigen koning. Ondertussen was het nog net geen 01u00 geworden. Het zag er kansrijk uit voor Wim, maar na elke 2 zetten moest het publiek zijn mening herzien. “Wim gaat winnen”, of nee, “Guy heeft eeuwig schaak”, of nee, “Guy kan dat nog winnen”, nee, “Wim wint toch”. Onduidelijkheid troef dus.
Plots promoveert Wim met zijn laatste pion, vergetende dat diens toren instaat. De partij eindigt dus remise met D+K versus D+K. Althans dat dacht iedereen toch. Want het onwaarschijnlijke gebeurde: Guy misplaatst zijn koning op dezelfde lijn dan zijn dame en moet alsnog opgeven. “Amai mijne frak”, zeggen ze dan in mooi Nederlands.
Voor beiden nog een dikke pluim van de toernooileider vanwege de sportiviteit in zenuwslopende en allesbehalve gemakkelijke omstandigheden. Knap, mannen!
Ik kan dat bevestigen: WAT EEN PARTIJ!
Je hebt de lievelingsopening van je tengenstander overleefd (en dat is voor mij al heel wat) en na 10 zetten was wit al gederokeerd, dus ik dacht: “dat zit wel OK”.
Ik win een 2de en een 3de pion in het middenspel, maar had wel een constante druk op mijn koning.
Als je dan denkt dat het grootste gevaar is geweken, start je een aanval op de witte koning.
Die werkte ik niet goed af waardoor Guy kon counteren en ik in tijdnood verplicht was om dame en pion te geven voor 2 torens.
Enfin, de rest heeft onze toernooileider al verteld.
Voor mij: van de hemel (toen ik 3 pionnen voor stond) naar de hel (toen ik nog met toren + pion tegen dame probeerde om remise te maken) en terug (toen ik de röntgenschaak op koning en dame)
Of: hoe een schaakpartij 1 jaar van uw leven kost!
Zet de partij maar online!
Ik wil even afbreuk doen aan de hoerastemming na dit artikel. Ik was als enige speler aanwezig, die niet gepaard was voor een partij uit het CK. En er was … niemand in de zaal om een partijtje te schaken voor het laddertornooi. Er was natuurlijk ook weer die stomme voetbal op tv. Met een beetje pijnlijk gevoel toog ik dan maar naar huis om kwart voor negen. Ik ben van het bestuur, dus tot daar toe, ik kan daar mee leven, zeker na een superdruk skogweekend. Maar ik zou dat niet graag zien gebeuren bij onze leden. Je kan altijd onpaar zijn, voor het laddertornooi, dat weet iedereen, maar als enige aanwezig zijn is toch een beetje een domper.