Zaterdag eindigde het grote internationaal tornooi van Capelle la Grande (Duinkerke). Alle Ukraïnse grootmeesters en andere oostblokkers die “lid” zijn van de Creb, kwamen de dag nadien, omdat ze toch in de regio waren, uit voor “hun” club in de Belgische interclub. Het gevolg was dat wij met Skog 2 tegen de sterkste Creb opstelling moesten spelen die ze dit jaar bijeengetrommeld hadden, want hun normale spelers van ploeg 1 schoven natuurlijk door naar ploeg 2. Leuk is anders, vooral omdat Creb 2 volgende keer tegen onze grote titelconcurrent Chesspirant uitkomt en dan zijn al die IM’s natuurlijk terug thuis.
Creb vertelde me na afloop dat ze er op gerekend hadden hier met “0-4” te komen winnen.
Dat liep dan wel effe anders.
Lino zette met wit tegen een speler met 2128 elo’s een ijzersterke partij op. Om 4h stond hij al een kwal en een pion voor, en maakte het koeltjes verder af. Topprestatie van een topseizoen in de IC.
Een half uur later vervoegde ik de witte winstrangen. Mijn tegenstander, een veteraan die vele jaren in Congo, Rwanda en Burundi heeft geleefd (en aan het begin van de genocide werd weg geëvacueerd), kende ik nog goed van uit de tijd van zijn Steinweg torooien, twintig jaar geleden. Hij had altijd veel meer elo’s dan ik, had er nu nog 1927. Maar op het bord was daar niet veel van te merken : vanuit een Engelse opening greep ik het initiatief, en bouwde gestaag de druk op. Zijn supertricky ..,Pc5 deed me wel lang nadenken maar niet wankelen, en ik boekte het winstpunt, mijn wit-totaal in deze IC naar een verbazende 5,5 op 6 optrekkend.
Wim stond ook al twee pionnen voor, met zwart op bord 2, en Lino en ik keken al uit naar een 3-0 toen het noodlot toesloeg. Wim’s koning stond nog op e8, en een ogenblik van schaakblindheid werd hem fataal, toen wit Pd5 gewoon kon slaan, en Wim met zijn e6 pionnetje niet kon terugslaan wegens … penning door een Te1. Weg winst, weg droom, weg kampioenschap ? (al moeten we nog wel de uitslag van Chesspirant afwachten). Neemt niet weg dat Wim een fantastische IC campagne achter de rug heeft, en hij vol goede moed volgende keer nog eens een laatste keer gaat uitpakken met wit.
Tot half acht duurde Quinten’s partij op 4. Toen moest hij in een lopereindspel met een pion minder het hoofd buigen, zo lang gevochten, zo veel moeite om dan nog te verliezen, maar ja dat is eigen aan sport.
2-2 dus (of 8-8) en als de de elo’s bekijkt is dat een voortreffelijk resultaat.
En omdat er nog een partij bezig was na die van Quinten, schrijf ik daar ook iets over, te meer omdat ik me niet kan herinneren dat er vanuit deze ploeg ooit al veel verslagen de website werden ingestuurd. Het betreft ploeg 6, en in dit geval een partij van Rudi met wit. Rudi staat met K+P en f,g,h pion tegen K+P en pion g7. Rudi’s koning staat op g5 en zwart’s koning op e4. Dan zou je toch denken dat dit met je ogen dicht voor wit gewonnen is ? Rudi bleek gebiologeerd te zijn door die ene vijandige pion, die nog misschien tot dame kon promoveren ??! Om een lang verhaal kort te besluiten, en met alle vriendschap en sympatie, hij slaagde er in om elke zet een verkeerd plan te volgen, en het werd tot mijn verbijstering na verlies van 2 pionnen toch nog remise zeker ! Wat me doet besluiten dat we later dit jaar misschien beter geen les geven in klasvorm, maar mogelijkerwijze een nieuw idee moeten lanceren, waarbij alle 1e en 2e klassers peter kunnen (en feitelijk zouden moeten) worden van onze lager geklasseerde collega’s, en individueel hun partijen eens met ze doornemen om hen op hun onvolkomenheden te wijzen, het dunkt me dat die jongens daar veel meer zullen aan hebben.
Soit. Het is gezegd. Misschien komt er wel nooit iets van, maar toch, zoiets kan zelfs individueel geregeld worden tussen spelers, zonder inbreng vanuit club of bestuur.
Carlo.