Vandaag kregen we KASK 2 op bezoek. In principe een haalbare kaart, afgaande op hun vorige ploegopstellingen. Een week of 2 geleden kregen we echter het slechte nieuws dat Oleg forfait zou geven voor de resterende partijen in de interclub, dus had Jan T. ervoor gezorgd dat onze ploeg een waardige vervanger kreeg.
We begonnen aan onze partijen en zagen dat enkel borden 2 en 4 werden bezet; kort daarna meldde Patrick Vander Voort ons dat dit waarschijnlijk de “volledige” ploeg zou zijn. Op zich leuk voor de ploeg: die kon alvat niet meer verliezen, maar voor onze witspelers een verloren zondagnamiddag. Zeker voor Quinten (die Oleg verving), toch bedankt Quinten!
Een blitzstart van 2 – 0 gaf ons al wat vertrouwen.
Ik moest dus maar 1 bord in het oog houden: dat van Benjamin. Hij moest met zwart tegen Patrick Vander Voort en bouwde met zwart een Konings-Indiër op. Na een zet of 15 hield elk nog 2 torens en 1 licht stuk over: wit een paard en zwart een loper. Er ging nog een stel torens van het bord en vervolgens opende Benjamin de damevleugel. Hij drong met zijn toren in de witte stelling, won een pion door de loper voor het paard te ruilen en de rest van het verhaal kent u inmiddels al: vakkundig afgewerkt in het verdere toreneindspel en 3 – 0 voor ons!
Ik mocht partij geven aan Jean Moeyersons. Ik scandinaafde erop los en kreeg een min of meer comfortabele stelling tot ik rond zet 20 een mindere zet speelde en wit een geweldig paard kon neerplanten op d6 gesteund door een pion op c5. Wat later verloor ik een pion op de damevleugel en besloot om nog wat te proberen op de koningsvleugel. Dat kostte wel enkele zetten, maar wit drukte niet echt door op de damevleugel met zijn pionnenmeerderheid. Zo kon ik de partij beëindigen door eeuwig schaak; 3.5 – 0.5.
We zijn alvast goed begonnen, en dat is naar het schijnt half gewonnen.
Tot binnen 2 weken in Beveren!