Waar de vorige drie rondes al bij al tamelijk eenvoudige en risicoloze overwinningen waren moest er vandaag zwaar gewerkt worden (en was er een dosis geluk nodig) om Borgerhout te verslaan. De match begon al niet goed toen Hendrik op bord drie al vlug een pion verloor. Hij verdedigde zich zo goed mogelijk maar miste dan een matdrijging waardoor een kwaliteit en later ook de partij verloren gingen. Op bord twee was Wout al vlug in een gelijke stelling terecht gekomen: symmetrische pionnenstelling en alle zware stukken geruild. Omdat we al 1-0 achter stonden bleef hij echter doorspelen. De zwartspeler deed enkele minder nauwkeurige zetten, Wout veroverde het loperpaar, won dan een pion en uiteindelijk ook de partij.

Omdat bord drie al verloren had en bord twee remise leek te gaan worden nam Tobias op bord één veel risico in het middenspel. Te veel, zo leek het, en Wit kreeg een sterke aanval. Wit deed enkele keren niet de beste zet, Zwart verdedigde goed en kwam langzaan maar zeker terug beter te staan. Dit koste echter veel tijd en op zet 34 viel de zwarte vlag. De witspeler had dit echter niet gezien en dus werd er doorgespeeld tot Wit op zet 38 remise voorstelde. Dit werd uiteraard aangenomen, waarna Wit opmerkte dat de zwarte vlag gevallen was en alsnog de winst claimde. Gelukkig was er een scheidsrechter om te verduidelijken wat er in dit geval moest gebeuren: claimen kan niet meer als de partij gedaan is. Remise dus.

Op bord vier was Johan ondertussen met een vreemde partij bezig. Beurtelings leken Wit en Zwart te gaan winnen. Uiteindelijk wikkelde Johan af naar een dame eindspel dat hij met goede techniek wist te winnen. Uiteindelijk een 1.5-2.5 overwinning dus na een bewogen namiddag.