De 3-3 tegen Landegem 1 was op papier te verwachten, maar toch zat er meer in. Alain doet verslag.

Bord 1: Ik speelde met wit en koos ditmaal eens voor een gewone opening (1.d4). Omdat mijn tegenstander het verkeerde plan koos, kreeg ik snel groot voordeel, niet alleen op het bord maar ook op de klok. Op de 36ste zet blunderde ik echter en kon mijn tegenstander winnen! Maar op dat moment had hij nog maar 19 seconde voor 4 zetten en dus zag hij het niet. Hij blunderde op zijn beurt en op zet 39 met nog 2 seconden over gaf hij het op.

Bord 2: Nicolaas (met zwart) zette een Nimzo-Indische verdediging op het bord. Tegen zijn gewoonte in kwam hij volgens mij sterk uit de openening, maar hijzelf was niet van die mening. De partij werd vlijmscherp, Nikolaas zette alles op koningsaanval, maar wit pareerde en won.

Bord 3: Jan keek tegen een Russische verdediging aan. Hij koos voor een ondernemende variant en kreeg hierbij een klein plusje. Toen hij tijdelijk een pion offerde, kwam hij zelfs erg goed te staan, maar hij miste de meest belovende zet, waardoor de partij in remise verzandde.

Bord 4: Hier zat onze kersverse vader Stijn. Er kwam een zeer scherpe partij op het bord, met name de drakenvariant van het Siciliaans. Stijn offerde de kwaliteit op de damevleugel, maar had er niet genoeg voor en bleef die dan ook achter. Zijn compensatie doofde langzaam maar zeker uit en wit wikkelde heel knap af naar een gewonnen pionneneindspel

Bord 5: Bart, met wit, kreeg heel snel voordeel. Met een kleine combinatie won hij een stuk en de partij.

Bord 6: Dries speelde Spaans. In een betere stelling koos hij ervoor om zijn sterke loper te ruilen tegen een paard. Door de ongelijke lopers verzandde de stelling in remise.