Na Geel 1 kregen we de tweede titelkandidaat uit onze reeks tegen. Opwijk 1 stak er qua Elo duidelijk bovenuit en dat bleek ook uit de resultaten. Net als tegen Geel verloren we met 4-2. Dries redde voor ons de eer.

Bord 1: Jan koos in een Slavische partij voor een erg moeilijke variant, waarin zwart een stuk offert voor drie pionnen en een witte koning die wat in de tocht staat. Voor beide spelers was het de eerste keer dat ze de variant op het bord kregen en dat leverde interessant (zoek)schaak op. In het eindspel miste zwart echter de frisheid en het geloof in de stelling om de boel in evenwicht te houden. Wit speelde de juiste zetten en won.

Bord 2: Bart speelde een solide witpartij, waarin hij centrumoverwicht leek te hebben. Na pionnenruil kwam er een stellnig op het bord waarin wit met de pionnen e4 en d4 iets moest verzinnen om voorbij de zwarte pionnen op de f- en c-lijn te komen. Zelfs met de betere loper tegen het mindere paard lukte dat niet. Remise.

Bord 3: Nikolaas speelde een positionele partij waarbij één vleugel helemaal werd dichtgeschoven. Met een doorbraak hoopte hij op meer, maar de witte stukken stonden goed geplaatst en counterden de dreigingen. Remise.

Bord 4: Patrik overzag bij een combinatie in de koningsaanval een tussenzet, waardoor een aanvallende diagonaal gesloten werd. Het leverde zwart stukwinst op en daarmee de partij.

Bord 5: Wout zat van bij de start met een vervelende achtergebleven pion die hem problemen opleverde. Wit had meer ruimte en initiatief. ‘Het is een stelling van net niet’, zei Wout zelf. Dat leidde tot een 1-0 verlies.

Bord 6: Dries was de enige van onze ploeg die won. In de eindstelling stonden alle zwarte stukken gebonden aan hun plaats. Met een kwaliteitsoffer maakte wit het mooi af. 0-1