We hadden ruim op tijd afgesproken aan het clublokaal voor de verplaatsing naar Mechelen, waar we het in de schaduw van de Sint-Romboutstoren moesten opnemen tegen hekkesluiter TSM. Iedereen was stipt op de afspraak, een goed begin voor een ronde die absoluut gewonnen moest worden. En dan nog liefst met ruime cijfers. Er waren maar twee probleempjes die nog roet in het eten konden gooien. Ten eerste Gert had nog last van een kater. Volgens kenners levert dit ofwel een schitterende partij, ofwel een verschrikkelijke partij op. En ten tweede was Guy uit vorm en werd het misschien nog uitkijken op het eerste bord.
De tegenstand viel gelukkig mee: een niet al te sterk eerste bord en drie sympatieke jeugdspelertjes die hun eerste stappen zetten in de schaakwereld. Na wat doorgeefschaak met een kramikkelige stoel konden de partijen beginnen.
Alhoewel Gert zonder moeite als een baksteen in slaap had kunnen vallen, won hij al snel een heleboel materiaal. Niet alle zetten waren even legaal, maar dit werd niet opgemerkt door een van de twee spelers. Ook Quinten kende weinig problemen. Karel moest eerst nog door een pionnen verdigingslinie op de zesde rij breken, maar had de winst ook snel beet.
Op de golven van het succes op de andere borden, richtte Guy zich volop op de vijandelijke koningstelling. Een blunder leidde echter tot pionverlies. Dit betekende dat Gert, Quinten en Karel zich nog wat moesten bezig houden. Met de muziek van de beiaard op de achtergrond gaf Quinten uitleg aan de TSM jeugdspelertjes, en werd er nog wat onderling geschaakt. Ondertussen was het alle hens aan dek aan het eerste bord. Met een betere figurenopstelling kon Guy alsnog het initiatief bemachtigen en het spel doen kantelen.
Met vier op vier behaalde skog3 een logische overwinning en zit het op schema voor behoud in vierde.