Striemende regen, bulderende wind, een koud en tochtig lokaal – hoe moet dat wel in de winter zijn? – en een sterke tegenstander. Dat stond ons allemaal te wachten. Maar het schip SKOG2 wist veilig de woelende baren te doorstaan en vertrok met het wind in de zeilen, op weg naar het land van melk en honing.

Ja, onze overtuigende overwinning liet een zoete smaak na. Niemand kwam ooit echt in gevaar, we stonden allen goed tot zeer goed.

Lino was als eerste klaar. Uit een zijvariantje van het Wolga gambiet puurde hij een klein overwicht. De tegenstander ging in de fout, moest een kwaliteit geven om stikmat te voorkomen. Lino maakte het vakkundig af 1-0.

Zelf speelde ik een gesloten partij. Na wat touwtrekken op de damevleugel kreeg ik een gedekte vrijpion, mijn tegenstander echter ook, wel eentje van iets minder allure. Hij had paard en loper, ik het loperpaar. Alle torens en dames stonden ook nog op het bord. Maar met zo’n dichte stelling kon niemand een vuist maken. Patrik stond al overweldigend, dus bood ik remise aan op de 32ste zet, wat meteen aangenomen werd. 1.5 -0.5.

Zoals gezegd, onze ster-invaller Patrik ging er voor. Op een vol bord zette hij zijn tegenstander ongeveer pat, er waren geen goede zetten meer. Die wist er in arremoede toch nog eentje te produceren, maar dat kostte haven en goed. Na Patriks inslaan gaf hij dan maar meteen op: 2.5 – 0.5.

Dries stond eerst gelijk, maakte toen een pionnetje buit, dat jammer genoeg resulteerde in een ongelijke loper eindspel. Iedereen verwachte dan ook remise. Maar nee, een beetje trekken en schuiven, een paar schijnmanoeuvres en ziedaar: de tegenstander moet opeens zijn loper geven voor een pion op de 7de rij en met nog genoeg pionnen over is het hele punt binnen! Eindstand 3.5 – 0.5 dus!