Ronde 1 bracht ons al meteen tegen de net gepromoveerde vrienden van Deurne 2. Het gemiddeld eloverschil kon een zorgeloze namiddag voorspellen, maar dat werd het niet.

Omdat Jan nog nageniet van zijn wittebroodweken, verwelkomden we supersub René op bord 1. Hij was het snelste klaar. Van de partij heb ik niets gezien, maar remise bleek een rechtvaardige uitslag.

Tobias had ondertussen een pionnetje gewonnen op bord 5, maar moest in het eindspel toch lang wroeten om dat om te zetten in winst. Snel daarna won ook Pascal zijn partij. Ondanks een voorsprong van 2 torens was het opletten geblazen en liep het ei zo na mis. 2,5-0,5 dus en vermits er op de drie resterende partijen nog niet veel aan de hand was, zag het er allemaal perfect uit.

Tot plots… Luc een volle toren verloor. Ook bij Bart en Dries begon er twijfel in de stelling te kruipen. Het zal toch niet? Gelukkig is Luc de enige persoon op deze planeet die met een toren achter remise durft voorstellen. De tegenstander die maar geen plan vond, nam Lucs aanbod vreemd genoeg aan.

Snel daarna kwam ook Dries remise overeen met zijn tegenstander na een moeilijk paardeneindspel. En ook Bart, die alle moeite had gedaan om een remise-zekere stelling te ontwrichten, kon het eindspel 2 pionnen tegen toren net niet winnen.

4-2 dus, een mooie en logische uitslag, en prima start van het seizoen.