Het begin van de eerste partij wou ik niet missen, dus zat ik tegen 11u30 helemaal klaar, alleen maar om vast te stellen, zoals intussen gemeld, dat de boel pas twee uur later van start zou gaan. En om 13u30 zat ik dan weer niet klaar, omdat het tv-journaal een stuk langer duurde dan gewoonlijk.  Maar goed, het is geen blitz of rapid, dus later inpikken kon nog altijd, zonder dat je veel gemist had, tenzij enkele commentatoriale indrukken van de daartoe aangezochte grootmeesters (m/v). _LEESMEER_

Bij de loting was bepaald dat Nepomniachtchi eerst wit zou hebben, en halverwege zou Carlsen overnemen, d.i. twee keer wit na elkaar hebben. Zo is het, vind men, gelijk verdeeld: iedereen begint één helft met wit. De eerste partij zou dus meteen een indicatie kunnen zijn van wat de Rus in petto had om de champ op de proef te stellen, en wat de Noor daar tegenover zou plaatsen, verdedigend dan wel terugslaand. Hoewel, misschien was het gewoon een poging om de ander een rad voor de ogen te draaien, een afleidingsmanoeuver, en zou het serieuze werk nog volgen.

Nepomniachtchi opende met 1. e4 en Carlsen riposteerde heel klassiek met 1. … e5. Dat hadden ze voordien, alle formats inbegrepen, zo’n 13 keer eerder gedaan (als de geraadpleegde database tenminste compleet is), het meest dan nog vanaf 2020. Een GM wiens naam mij nu ontsnapt, had gesuggereerd dat de Petrov of Russische verdediging een uitstekende keuze zou zijn voor Carlsen tegen 1. e4, maar de wereldkampioen koos in dat prille begin gewoon voor heel vertrouwde paden, m.n. met zijn damepaard versus het witte koningspaard, en een zet later stond er een Spaanse opening op het bord, de 9^de keer tussen beiden. Wie verrast wie en waar?

Met Spaans kun je vele kanten uit, en één van de meest gespeelde en rijkelijkst vertakte varianten van de hele openingtheorie (dat heb ik niet helemaal zelf bedacht) is wel de Gesloten variant (5. … Le7 en 7. … d6). Maar Carlsen opteerde op zet 7 voor het Marshall-gambiet (7. … 0-0), wat een pionoffer inhoudt, waarop Nepomniachtchi de gebruikelijkste antwoorden negeerde en 8. h3 deed (net als Karjakin in een vorige WK-kamp). Na de snelle zwarte rokade een zet eerder vormt de uitval 8. … Pa5 eigenlijk geen bedreiging voor wit – hij wordt al een tijd nog maar zelden gezien, is trouwens pas 6^de keuze, al krijgt hij opmerkelijkerwijze wel de voorkeur van Leela, het open-source neurale netwerk dat Alpha Zero voor PC moet worden – maar desalniettemin zocht Carlsen daar soelaas, zonder dat het er meteen op wees dat hij er iets anders dan een vrijwel zekere remise mee op het oog had.

Digitale be(s)tweters en commentatoren allerhande waren het erover eens dat de partij een tijdlang zo goed als in evenwicht was, maar Nepomniachtchi verraste wel met het digitaal van uitroeptekens voorziene nieuwtje 14. Kf1!. Caruana oordeelde even later: “Ian staat objectief gezien beter,” zie bv. de pluspion, “maar  Magnus kent de stelling.” Zoals het dan vaak gebeurt, wist Carlsen bijna vanuit het niets (of enkele schijnbaar suboptimale keuzes van Nepomniachtchi) aan het spreekwoordelijke laken te gaan trekken. Het leek erop dat de Rus een lange struggle for life  tegemoet kon gaan zien, maar hij gaf zonder gêne de pion terug om z’n koning te activeren en haast rimpelloos doofde de strijd na 45 zetten uit in remise. Ongewoon mag dat niet heten, zo’n dadelijke puntendeling, maar de partij had zeker wel meer intensiteit dan zo’n eerste confrontatie zoal pleegt te hebben. Morgen uitkijken naar wat Carlsen met wit in petto heeft. Tenzij hij Nepo in slaap wil sussen, natuurlijk …