De 2^de partij begon met een grapje. FIDE-voorzitter Dvorkovich wisselde enkele woorden met Carlsen en deed vervolgens de 1^ste zet: 1. e4. Tot grote verbazing van vele commentatoren, die hadden gerekend op 1. d4 of 1. c4, maar ook van Nepomniachtchi, die zichtbaar verrast was en keek met een blik van “Da meendje nie!”, alsof hij dit helemaal niet had voorbereid. Een tel later schoof Carlsen dan de pion van e4 naar d4 (en drukte de klok in), zodat iedereen opgelucht ademhaalde, niet het minst de uitdager. De heren gingen vervolgens voor een Catalaan, en ook dat is een populaire opening. _LEESMEER_

Net zoals dat Spaans van de 1^ste partij is het Catalaans een veelzijdige opening. Met 4. … Le7 opteerde Nepomniachtchi voor het gesloten repertoire, om even later te slaan op c4 en de pluspion te verdedigen met 7. … b5. Heel gebruikelijk is dat niet, en Carlsens antwoord 7. Ne5, waarmee de diagonaal g2-h8 werd opengegooid, was dat nog minder: hooguit een paar vroegere voorbeelden, niet bepaald heel succesvol voor wit, en ook de heer Stokvis gaf de zet een zachtrood kleurtje. Wat was het opzet van de champ?

Niet veel later sprak Caruana al van een cruciale fase, waarin de niet zo eenvoudig te kiezen optie grote en moeilijk voorzienbare gevolgen zou hebben. Weliswaar had wit een pion geïnvesteerd, maar zwart zat wel met een aantal zwaktes die nauwkeurig spel vergden. Omstreeks de 20^ste zet ging echter een witte kwaliteit verloren, en in het vervolg zat Nepomniachtchi duidelijk op een comfortabele stoel, om niet te spreken van “in een zetel”. Hij liet de wereldkampioen even zweten, maar daarmee zul je hem nog niet aanstonds van zijn troon kieperen. Carlsen wist de zaken weer in evenwicht te brengen en was vervolgens de enige die nog op winst kon spelen. Kón, maar Nepomniachtchi liet zich niet meer verrassen, en dus werd de vrede getekend op de 58^ste zet.

Twee ongebruikelijke varianten van verder veelgespeelde en wijdvertakte openingen, het lijkt (voorlopig) niet echt de weg naar succes. Toch waren het twee boeiende partijen, met strijd en druk, wat het beste doet verhopen voor het vervolg. Al lijkt het mij dat de beste kaarten nog op tafel moeten komen: dit viel m.i. nog onder de rubriek “aftasten, zwakke plekken zoeken, afleiden”. Morgen 3^de partij, maandag eerste rustdag.