Yannick neemt momenteel deel aan The Potawotami Open in Chicago, USA, is blijkbaar in goede doen en bezorgde ons dit verslag.

The Potawotami Open

In een aula van de UIC, of University of Illinois Chicago, vond dit weekend the Potawotami Open plaats (dat blijkbaar geschreven kan worden met eender welke combinaties van o’s en a’s) tezamen met de Fort Dearborn Reserve (het zwakkere broertje waar de hoogst gerankte deelnemer ‘slechts’ een USCF heeft van 1750)._LEESMEER_
Ik zeg ‘slechts’ 1750 aangezien het er in de Potawotomi wel anders aan toegaat, van de 35 deelnemers zijn de vier hoogst gerankte spelers, in volgorde:
– GM Kannappan, Priyadharshan               uit India                     FIDE 2540
– GM Georgiev, Vladimir                              uit Macedonia           FIDE 2494
– GM Gurevich, Dmitry                                 uit de VS                     FIDE 2404
– IM Li, Zhaozi                                                          uit de VS                     FIDE 2393

Maar goed, het is ondertussen 9 AM, en de partijen zijn gepland te beginnen, misschien wat vroeg op de ochtend om de grijze hersencellen te storen met een schaakpartij maar deze cellen denken toch nog dat ze 7 uur voorstaan dus eigenlijk is het voor mij volop middag.

We wachten geduldig tot de toernooiorganisator zijn onhandige, aan charisma-ontbrekende, 20 minuten lang speech afmaakt, om vervolgens te luisteren naar de arbiter, die gelukkig iets summierder was.
En daar gaan we dan, met een klein half uur vertraging.

Ik werd al meteen gepaard aan een speler met 2214 ratingpunten en ongeveer evenveel medeklinkers in zijn naam.
We beginnen vol goede moed aan het toernooi, en het ziet er na de openingsfase niet slecht uit.
Met de witte speelstukken (en uiteraard een Engelse opening) slaagde ik erin, na een dameruil, een behoorlijke voorsprong te halen in ontwikkeling, daartegenover is het duidelijk dat mijn loper op g2 niet snel het daglicht zal zien (door de pionnen van mijn tegenspeler op e4 en f5).
Ach, je kan niet alles hebben tegen een 2200 denk ik dan.
Een vijftiental zetten later voelde mijn tegenstander nog steeds de druk van mijn beter ontwikkelde speelstukken en ziet hij een belangrijke tactische zet over het hoofd. f3! En ineens komt mijn witte loper in het spel zonder enige concessies in mijn pionstructuur.
Ik heb nu een duidelijk voordeel op het bord maar al dat gemanoeuvreer bracht mij ook al snel in tijdsnood, hoe kan het ook anders in de kortste tijdscontrole van de FIDE (90 min. + 30sec. increment).
Ik speel lange tijd, bijna op de increment, heel secuur verder maar de blunder stond al een tijdje ongeduldig te wachten: een toren en een koning op dezelfde diagonaal en een loper gaat met de partij lopen.
Beginnen met een nederlaag, hoewel geen schande tegen een 2200 speler, voelde toch wat onverdiend aan.

Als je dan in de eerste ronde ook GM Gurevich zag verliezen van een jeugdspeler, (maar toch nog op wonderlijke wijze een remise wist te houden,) dan begint het te dagen dat dit toernooi wel eens moeilijk kan worden.

Door mijn vorige nederlaag is mijn tweede partij gelukkig iets gemakkelijker. Ik zit met de zwarte stukken tegenover een jonge David Chen met een FIDE rating van 1610.
Na een onambitieuze opening van de witspeler, bekom ik een comfortabele stelling met sterke druk op de geïsoleerde damepion.
Ik volg de schaaksprincipes en wissel bijna alle speelstukken uit met uitzondering van zijn slechte loper en één paar torens. Ik win spoedig de geïsoleerde pion, wissel de torens uit en win vervolgens het eindspel.
Goed, we zijn terug op het juiste pad.

Maar er moest de eerste dag nog een derde partij gespeeld worden, en ondertussen zijn we al 7 PM, en volgens mijn koppige brein eigenlijk al 2 uur na middernacht.
Dat wordt dus zwoegen.
Ik word bovendien ook nog eens gepaard aan Matthew Pullin, met een rating van 2100.
Ik haal nog maar eens mijn beste Engels boven en na 1. c4 e5 2. g3 Nf6 3. Bg2 c6, bekomen we een stelling die ik dit jaar toch al een paar keer zag verschijnen, voornamelijk tegen mijn collega verslaggever Herman.
En die training miste het resultaat niet, ik kreeg een monsterlijk stelling met een pion op e5 die niet alleen een paard ondersteunde op d6 maar ook nog één op f6!
Mijn tegenstander wisselde één van deze paarden uit ten koste van een pion maar verloor enkele zetten later ook nog eens een kwaliteit aan mijn andere paard.
Gelukkig was hij zo vriendelijk om meteen de koning erbij neer te leggen, we waren tenslotte al voorbij 21 uur hetgeen voor mij wil zeggen dat we ongeveer 4 uur ‘s nachts zijn en dat begon te wegen.

2 op 3 na de eerste dag, ik mag content zijn van mijn schaakvorm en kan alleen maar hopen dat het straks in de laatste twee partijen evengoed gaat.
Wie weet, misschien kom ik wel een GM tegen?