Na drie dagen en (negen ronden) rapid stond So comfortabel aan de leiding, met 14/9 (zoals ik al aangaf: rapidpunten telden dubbel, om rapid (9 partijen) en blitz (18 partijen) een gelijk gewicht te geven in de eindscore). Na hem volgden Aronian en Vachier-Lagrave (11/9), en dan Nakamura en Karjakin (10/9). Zou So, niet bepaald de slechtste in blitz, de concurrentie kunnen afhouden? _LEESMEER_
Blitz, dag 1 (ronden 10-18). Met een bedenktijd van 5 minuten en een delay (geen increment) van 3 seconden zou het aantal fouten en blunders onvermijdelijk toenemen. In zulke omstandigheden houdt een Karjakin vaker dan anderen het hoofd koel, en hij was dan ook de enige die de dag zonder nederlaag afsloot. Hij begon weliswaar kalmpjes (3 remises), maar won dan eerst 1 keer en in de laatste 3 ronden 3 keer na elkaar, goed voor 6,5/9. Aronian volgde op een punt (5,5/9), na 4 keer winst, 3 keer remise en verlies van Nakamura en Grischuk. Dan kwam het drietal Nakamura, Grischuk, Anand met 5/9 en Vachier-Lagrave met 4,5/9.
De rest van het zootje (So’tje?), haalde geen 50%, met So zelf als prominentste van dat gild. Het liep eerst relatief goed voor hem: hij bleef 7 keer ongeslagen (weliswaar maar 1 zege) maar verloor dan z’n 2 laatste partijen (Mamedyarov, Nakamura). Hij eindigde (net als Giri) met 4/9 en zag z’n voorsprong, nu op Karjakin en Aronian, gereduceerd tot de helft (1,5 punt). Verder bakten Mamedyarov (3/9) en Caruana (2,5/9) er het minste van. Voor de nummers 3 en 2 van het klassieke schaak is dat hectische snelgedoe niet hun kopje thee.
Blitz, dag 2 (ronden 19-27). Het begin was goed raak: Karjakin speelde So van het bord en verkleinde de achterstand tot een half punt. Aronian kwam niet verder dan remise en volgde nu op Karjakin maar naderde ook op So. Niet slecht voor de spanning. In de volgende ronde eindigde So–Aronian op remise, maar Karjakin liet tegen Nakamura de winst glippen en profiteerde dus niet. In de volgende ronde speelde So remise tegen Anand en deelden ook Karjakin en Aronian onderling het punt. Daarmee schoof Vachier-Lagrave tot bij Aronian, na winst tegen Nakamura. Vervolgens speelde So weer remise, nu tegen Grischuk, en deze keer, via winst tegen Anand, lukte het Karjakin wel om gelijk te komen. Daarachter, in een comedy of errors, verloor Aronian een gewonnen partij tegen Nakamura, terwijl Vachier-Lagrave Caruana aftroefde. Het was dringen vooraan, met wisselende kansen.
Uitgerekend dan, in de 5de ronde van de dag, lijdt Karjakin zijn eerste (blitz)nederlaag, tegen landgenoot Grischuk. Ook naaste achtervolger Vachier-Lagrave ging voor het eerst (vandaag) de boot in, tot zinken gebracht door Mamedyarov, terwijl Aronian remiseerde met Anand. So profiteerde maximaal: hij versloeg Giri en liep weer een punt uit. Vervolgens hielden So en Vachier-Lagrave mekaar in evenwicht, terwijl Karjakin weer een halfje dichter schoof, na winst tegen diezelfde Giri. Ook Aronian knoopte weer aan met de zege, ten koste van Grischuk. Een tot dan toe nogal krasselende Nakamura zette alvast z’n eindspurt in: Anand moest voor de bijl. Nog drie ronden, veel is nog mogelijk.
Ronde 25. So consolideert, met Caruana als slachtoffer van dienst, terwijl achtervolger Karjakin hoofdschuddend onderuit gaat tegen Vachier-Lagrave. Diezelfde Giri van daarnet verliest nu ook van Aronian, die daarmee nog een schijntje hoop houdt. Nakamura spurt verder, met een lel aan Mamedyarov.
Ronde 26. Hoe snel kan ’t verkeren? So gaat – leve de spanning – plat voor Mamedyarov. Karjakin en Vachier-Lagrave verkleinen hun achterstand tot een half punt: de eerste neemt Caruana te grazen, de tweede telt Aronian uit. Nakamura , tegen Grischuk, geraakt deze keer niet verder dan remise.
Ronde 27. Drie kanshebbers, het verschil tussen de eerste en zijn twee achtervolgers een schamel halfje, wat moet men nog meer? Uitslagen natuurlijk. So, met zwart, krijgt Nakamura tegenover zich, die zijn eindspurt, zij het na een bewogen partij (met o.a. een wat bizarre spontane scheidsrechterlijke tussenkomst in prangende tijdnood), succesvol afwerkt. Eindwinst naar de vaantjes? Eerst kijken bij de andere twee. Mamedyarov, net nog So-killer, breit een vervolg aan de zaak: ook Karjakin gaat tegen de vlakte. In de andere partij mist Vachier-Lagrave tegen Anand een duivelse remisewending, die een play-off met So had kunnen opleveren, en verliest net als z’n collega-pretendenten. Drie kanshebbers, en ze ver liezen alle drie, wie verzint zoiets?
Slotsom. So wint dus toch (22/27), voor Karjakin en Vachier-Lagrave (21,5/27), Nakamura (21/27) en Aronian (20,5/27). De rest zit al een eind verder, maar is niet noodzakelijk helemaal uitgeteld voor de Grand Chess Tour zelf. Die eindigt namelijk met de London Chess Classic, die deze keer is opgevat als een playoff tussen de vier besten van alle GCT-tornooien samen, en de stand vooraf doet dus verder niet ter zake, zolang je maar bij die vier bent. Er is ook een aparte puntentoekenning, waarbij de behaalde plaats x aantal punten oplevert, los van je score in het tornooi zelf (m.n. 13 of 12 voor de 1ste, verder 10, 8, 7, 6, 5, etc.). Nummer 5 van nu, Aronian, staat dus (maar) een punt achter Nakamura en voor nummer 6 Grischuk.
Op naar het volgende luik van de Grand Chess Tour: dat is Parijs (2018 Paris GCT), ook rapid en blitz, en dat begint over enkele dagen (20 juni). Allons-y!
Het plaatje is overigens van donderdag, dag 3, en als je héél goed kijkt, zie je ons (JanV en ik) zitten, links halverwege het publiekgedeelte. En zeg nu niet dat de foto te klein is …