Gisteren kreeg u wat te lezen over ronden 9 en 10, zowat net voor ronde 11 van start ging, en ronde 11 krijgt u nu, op het ogenblik dat ronde 12 net begonnen is. Als u dan ook meteen doordenkt dat er in totaal 13 ronden zijn, dan weet u ook waarom we het nu apart over ronde 11 willen hebben: het wordt zo stilaan duidelijk wie nog in aanmerking komt voor de eindzege. Tussen haakjes: ronde 12 is altijd het moment waarop ik zelf een kijk-in-Wijk ging nemen, en deze keer niet. Jammer, want het zou ook een ander type verslag opleveren (en een rits extra schaakboeken voor m’n persoonlijke schaakbibliotheek en -studie). Ach, uitgesteld is niet verloren … Ronde 11, zei ik. _LEESMEER_

Vier beslissende partijen bij de Masters, met gevolgen ook voor het gevecht bovenaan. Leider Carlsen geraakte weliswaar niet voorbij Radjabov, maar de achtervolgers met ambitie moesten dan wel winnen om de champ bij te benen of flinker op de hielen te zitten. Dat lukte twee keer. Nepomniachtchi veerde knap terug na z’n ontgoochelende nederlaag in de vorige ronde (tegen Van Foreest), ten koste van de wisselend presterende Fedoseev. Het bracht hem op een half punt van Carlsen, een zeker nog niet uitgetelde positie. Nog beter verging het Giri, al was de manier waarop ongezien. De Nederlander won van Shankland, die tot verbijstering van zowat iedereen opgaf in een remisestelling. In het pionneneindspel (dubbelpion tegen 1) met loper versus paard, zou hij het paard verliezen, maar hij zag niet dat hij hoe dan ook een vesting had en dat de witte koning en loper de zwarte monarch er niet uit konden verdrijven. Giri kreeg dus de volle pot in de schoot geworpen en hees zich naast Carlsen op de 1^ste plaats. Leuk detail: deze twee eindigden ook vorig jaar samen bovenaan, met Giri met de betere scheidingspunten, maar Carlsen won via tiebreak, omdat het nieuwe reglement bij een gelijke stand nog wat snelschaak had voorzien. Nog een leuker detail: in de laatste ronde zitten Giri en Carlsen tegenover elkaar. Je kunt het niet beter bedenken.

Er waren nog 2 andere zeges, die ook even onder de aandacht mogen worden gebracht. Zo nam Vidit, na z’n zege tegen Kramnik, nu ook knap de maat van Mamedyarov, die toch niet echt in goede doen is in Wijk aan Zee, en met dit verlies uit de groep van 2800+ duikelt. En Kramnik zelf, die tot nu nog veel minder kon imponeren, behaalde zowaar zijn eerste (hele) punt, door Nepo-killer Van Foreest te kloppen, die niettemin alweer voluit de strijd was aangegaan.

Alle anderen speelden remise en kwamen alvast, voor zover het nog van belang kon zijn, geen stap dichter richting leidersplaats. Carlsen en Giri leiden met 7,5/11, voor Nepomniachtchi met 7/11 en Ding en Anand met 6,5/11. Die twee laatsten staan niet ver, maar wellicht toch te ver om nog te winnen (ze moeten overigens tegen elkaar in ronde 12). Onderaan vechten een verdienstelijke Van Foreest en een wat belabberde Mamedyarov (beiden 4/11) het met elkaar en Kramnik (3,5/11) uit om niet op de laatste plaats te eindigen. Mamedyarov is trouwens de enige die nog niet kon winnen.

Bij de Challengers viel maar één zege te noteren, maar dan wel een belangwekkende: Kovalev versloeg Maghsoodloo en komt daarmee naast Chigaev op de 1^ste plaats. De 16-jarige Esipenko zit hen met een half punt op de hielen, ‘ruim’ voor de volgende een heel punt verder, Gledura. Het zal dus gaan tussen de eerste drie. Met ELO als graadmeter heeft Kovalev de beste papieren/makkelijkste happen: Paehtz (2477) en Kuipers (2470). Esipenko krijgt een iets taaiere brok voor de kiezen: Saduakassova (2472) en Bareev (2650). Chigaev, ten slotte, krijgt nog iets taaiers geserveerd: Van Foreest (2502) en Gledura (2615), al is het gemiddeld wel ongeveer hetzelfde.  Maar, zoals we weten zegt ELO niet alles en is de bal spreekwoordelijk rond.

En dan onze Amateurs. Die werkten gisteren al hun 7^de ronde af, 4 ronden verder sinds ons laatste bericht, en breien er vandaag en morgen een slot aan. Het liep niet overal even lekker, de voorbije dagen, maar er waren uiteraard ook lichtpunten.  

Onze beide Skoggers konden niet zo veel rapen. Frank oogstte een enkel half puntje in ronde 5, Kenneth haalde tegelijk een vol punt. Hun scores bedragen respectievelijk 2/7 en 2,5/7. Wij duimen natuurlijk voor een mooie eindspurt!

Ook de anderen grossierden niet in punten:  10+, 12=, 14– . TOP’er Stefan Beukema voegde 1,5/4 toe, totaal 2/7, terwijl broer Jasper in 1Z een positieve 2,5/4 scoorde, totaal 3/7. Verderop, in 4D, wist ook Christiaan de zaken in balans te houden: 2x winst en verlies, totaal 3,5/7.

Na een goed begin moest Daria Vanduyfhuys ook een paar keer in het zand bijten, maar ze sloeg evenveel keren knap terug: 2/4 en totaal 4/7. Broer Igor, in z’n veel-meer-ELO-dan-ikreeks, begon zowaar flink te oogsten: 3 zeges op een rij en 1 remise, totaal 3,5/7. Van nul na 3 ronden naar 50%, dat is om deugd van te hebben! We moeten er wel bij vertellen dat de 2^de winst met forfait gebeurde (reden van hieruit onbekend), maar het effectieve 2,5/3 oogt niet minder fraai.

In 5A bleef Vincent Schepens ongeslagen, maar er zat deze keer maar 1 winstpartij bij. De totaalscore is uiteraard positief: 5/7. Iets gelijkaardigs geldt voor Nicolas Lucifora in 5B: na z’n 3/3 voegde hij 4 remises toe, totaal ook 5/7.

Dirk De Meyere, goed begonnen in 7C, wist de lijn niet door te trekken: 1/4 via 2 remises, totaal 3/7. In 7D verloor Michele D’elia in de 4^de ronde, en blijkbaar stopte het daar: bij haar 5^de partij stond  “cancelled” (afgelast, geschrapt …) en haar resterende partijen zijn aangeduid als verlies met forfait. Geen idee waarom, hopelijk niets ernstigs/persoonlijks. Hoe dan ook, voor haar is het tornooi de facto voorbij, eindscore 3/9.  

Nog twee ronden te gaan, go Belgium!

Tot slot: geen tijd voor ander nieuws nu, zoals:

– het Gibraltar International Chess Festival (Navara leidt met 4/4)

– het vernieuwde WK (m.b. de weg naar het kandidatentornooi)

– de vernieuwde Grand Chess Tour (Leuven eruit, 4 nieuwe tornooien erbij)

Daarover later meer.