Zo heet dat als je je eigen partij wint en de concurrentie en/of naaste achtervolgers verplicht om 100% te scoren om hun positie en hun desgevallende kansen te handhaven. In actuele termen vergroot Herman z’n voorsprong tot 1,5 punt, virtueel staat Jan nog altijd een halfje voor, op voorwaarde dat hij z’n twee inhaalpartijen ook echt wint. Hoe langer hoe minder een sinecure, gelet ook op ieders resterende programma. _LEESMEER_
Carlo begon met een Réti-zet, maar schakelde vervolgens, uiteraard met medewerking van Benny, over op een onvervalst Gesloten Spaans. Het gaf wit ten langen leste meer druk, en zwart zag zich genoodzaakt alle defensieve zeilen bij te zetten om z’n stelling overeind te houden. Dat lukte uiteindelijk niet, omdat hij in feite nauwelijks zetten had: terwijl wit almaar dreigender manoeuvreerde, was zwart aan handen en voeten gebonden aan de te verdedigen punten. Eén keer een stutje half loslaten volstond: met een schijnoffer veroverde Carlo de b-pion en toen ging de a-lijn vernietigend open: 1-0.
Dat Patrick met de damepion zou beginnen lag in de lijn der dingen, maar Herman stond vooraf wel even in dubio: zou hij ingaan op de te verwachten Sämisch, of een heus konijn uit z’n hoge hoed toveren? In het laatste geval loop je wel het risico dat je jezelf ook verrast, ergo: dan toch maar die niet zo onvertrouwde Sämisch. Het is daar niet ongewoon dat wit naar de lange rokade streeft, maar intussen verloor zwart geen tijd om z’n b-pion ten aanval te sturen. De witte koningsvleugel kwam niet aan zet, en tegenpartij voerde de druk op aan de andere kant en indirect ook op het centrum. Uiteindelijk – twee torens en een paar pionnen voor de dame, die nadien nog héél lastig kon blijven doen, was het plan – offerde zwart een toren op a2, om dan – even schrikken – te ontdekken dat wit niet met de dame terugnam maar met de koning. Het was echter niet minder desastreus: de witte dame ging alsnog geforceerd verloren en haar gemaal bleef niet bepaald bevrijd achter. Patrick had het snel gezien en wachtte sportief de vrouwelijke executie niet af: 0-1.
Zoals gezegd, loopt Herman in de actuele stand verder uit, alle virtualiteiten buiten beschouwing gelaten. Ook Carlo doet een goede zaak, want hij wipt over Guy naar de bronzen stek. Hun twee voorgangers zijn nog wel niet definitief buiten bereik, maar de kansen om hen in extremis nog bij te benen, slinken mee met het aantal resterende partijen. Onderaan heeft Patrick weliswaar niets kunnen sprokkelen uit één van z’n twee inhaalpartijen t.o. de rechtstreekse concurrentie, maar anderzijds blijft Benny de rode lantaarn nog even stevig omklemmen als voordien. Ook daar slinkt het aantal partijen dat rest …