Ronde 8. Op de obligate uitzondering die de regel bevestigt na, werd er weer geremiseerd als de raven. Leider Mamedyarov vond het raadzaam om (expliciet, cf. interview na afloop) “zich te laten  inspireren” door compatriot Radjabov en gewoonweg diens Grünfeldniemendalletje met Vachier-Lagrave uit de 3^de ronde te kopiëren, samen uiteraard met opponent Giri, in deze tot alle assistentie bereid. En dit alles in zes minuten. Schijn ophouden? Nergens voor nodig. Zelfs Radjabov kwam er deze keer niet zo makkelijk mee weg, want Lupulescu weigerde het aanbod tot zetherhaling en liet de Azerbeidzjaan vervolgens best nog wat zweten. _LEESMEER_

In een Symmetrisch Engels had So naar eigen zeggen gehoopt dat Vachier-Lagrave de variant met  9. h4 niet in zijn huiswerk had zitten, maar dat had de Fransman wel en dus was remise het logische gevolg, zij het zowat 31 zetten later. Voor de pittigste remise (en de langste partij) zorgden Grischuk en Caruana. Het werd een Spaanse bedoening, waarin Caruana eerst vanuit de opening leek te winnen, maar de finale stap niet kon zetten, en vervolgens een eindspel met minpion moest zien te overleven. Dat lukte, maar eens te meer blijkt dit het tornooi van de gemiste kansen voor de Amerikaan, die straks moet gaan opletten dat hij niet onder 2800 zakt.

De enige winstpartij – gelukkig was er één – kwam op rekening van Aronian, die Deac ietwat verrassend een Siciliaan aanbood. De jonge Roemeen bleek echter prima voorbereid, zodat  Aronian omstreeks de 18^de zet bedacht: tijd om mezelf en mijn tegenstander in verwarring te brengen. Het leidde enkel tot een eindspel dat wel in remise moest uitlopen, ware het niet dat Deac iets te snel speelde en met het halve punt vrijwel in de hand een beslissende fout maakte. “Ik heb hem onderschat,” bekende Aronian ruiterlijk, “ik heb gewoon geluk gehad vandaag!” (Iets in de trant van wat Giri gisteren nog stelde: “In schaken draait het enkel om geluk hebben.”)    

Er kan Mamedyarov dus nog nauwelijks iets gebeuren: hij behoudt zijn één-puntvoorsprong en heeft op de laatste dag aan remise genoeg (dat wordt weer fraai) om ongedeeld eerste te worden. Verder stijgt Aronian een halfje, en verliest Deac evenveel t.o.v. de de anderen.

Ronde 9 en slot. Men begint als een salonspeler en men eindigt ook zo. Radjabov haalde tegen Aronian z’n remise-Berlijntje boven en klaarde klus in 14 stappen, zetherhaling inbegrepen. Laten we wel wezen, wat levert het hem op? Net 50% en een plaats in het midden (gedeelde 5^de-6^de plaats) en het aureool van “Met-mij-valt-er-absoluut-niets-te-beleven”. En nog zijn er mensen die vinden dat hij het o zo geweldig verdient om zonder spelen in het volgende kandidatentornooi te zitten. Zijn passage in deze Superbet was van een ontstellende nietigheid.

Het werd niet de enige remise (maar wel de meest beschamende). Giri en Grischuk speelden een Italiaan waarin geen van beiden iets bereikte maar die toch 42 zetten duurde. Lupulescu en So hielden het Nimzo-Indisch én evenwichtig en kwamen 6 zetten eerder tot dezelfde conclusie. Het boeiendst – wat heet? – was Caruana–Deac, een Réti-geval waar de kansen er (aan beide kanten) waren, en niet werden benut, een beetje in de geest van vele Caruana-partijen in dit tornooi.

Winnaar van deze Superbet Chess Classic, het eerste luik van de Grand Chess Tour, is dus Shakhriyar MAMEDYAROV (6/9). Op een gedeelde 2^de tot 4^de plaats en in tiebreakvolgorde eindigen So, Aronian en Grischuk (5/9). Verder: 5-6 Giri en Radjabov (4,5/9), 7-8 Deac en Caruana (4/9), 9-10 Vachier-Lagrave en Lupulescu (3,5/9). Het volgende luik, Parijs Rapid & Blitz, begint over een paar dagen.