Ronde 6 bracht al enig zicht op wie meer en minder kans maakt op de eindzege. Van het leidende trio wisten twee spelers hun partij te winnen, en met nog 3 dagen te gaan, is dat toch iets van een optie op meedoen voor de (hoogste) knikkers. Mamedyarov speelde in een Ragozin het nieuwe 18. Tfe1 en al een zet later misrekende Aronian zich, en op zet 22 een tweede keer, wat alles samen twee pionnen kostte. Dat kon Mamedyarov wel aan en bij de tijdcontrole was de buit binnen. Tegen Grischuk liet Lupulescu het Frans maar eens aan de kant, t.v.v. een klassieke Siciliaan, maar hij tastte een paar keer mis en de Rus greep z’n kans en werkte gezwind af. _LEESMEER_
De derde van het trio, So, bewoog in een Nimzo-Indiër nagenoeg hemel en aarde om bij de twee anderen te blijven, maar zoals Kasparov zelve aangaf: Giri is een goede verdediger, en hield het paardeindspel met minpion remise. Boeiend, maar niet beklijvend getuige de commentaren van de protagonisten was het scherpe Spaanse onderonsje Vachier-Lagrave–Caruana. “A ridiculous game”, vond Fabi, die opteerde voor een wat twijfelachtige variant die volgens de digitale betweters niettemin oké is, maar o zo moeilijk voor het bord. Maxime kende de variant wel, maar verslikte zich in de zetvolgorde, Fabi had de winst wellicht in handen, maar overzag een resource en voelde zich nog gelukkig dat hij zetherhaling kon afdwingen. Deac oordeelde dat hij Radjabov niet op ideeën moest brengen en koos voor het relatief onschadelijke 5. Te1 tegen diens Berlijnse Verdediging. Ideaal om het punt te gaan delen, en daar kon Radjabov zich moeiteloos in vinden, zij het dat hij er nu zelfs 47 zetten moest over doen.
Stand: Mamedyarov en Grischuk leiden met 4/6, So volgt met 3,5/6 en Radjabov, Deac en Caruana met 3/6. De eerste drie staan er dus relatief goed voor, hun achtervolgers zijn nog niet uitgeschakeld, maar maken al een stuk minder kans, en de niet-genoemden komen wel niet meer in aanmerking.
Ronde 7. Even beginnen met de Roemenen. Natuurlijk zouden die ook “lief zijn voor elkaar”, alleen, ze deden het wel in een bijna-marathonpartij van 75 zetten. Een Engels gebeuren waarin Deac (met zwart) het meest probeerde te drukken en Lupulescu goed bleef verdedigen. Niet dat één van beiden nog meedeed voor de eindzege. Dat Radjabov ook remise speelde tegen So, kan niet meer verrassen, maar het slaat de Amerikaan wel verder achteruit. Wat meer opviel, was dat de andere drie partijen een winnaar opleverden.
Het prominentst was de partij Caruana–Mamedyarov. ’s Werelds nummer 2 schuwt het risico niet: een zet die niet meteen applaus uitlokt, maar een dynamisch (on)evenwicht oplevert waarin allerlei mogelijk is, ook voor de tegenpartij. Deze keer werd het een versie van de Berlijnse variant met 5. Pc3, wat de heer Stokvis niet volmondig wist te smaken. Mamedyarov repliceerde met het digitaal nog meer betwijfelde ‘nieuwtje’ 9. … g5, maar toen Caruana zonder veel nadenken 10. Pe2 speelde i.p.v. het aangewezen 10. Pd5, ging de zwarte koningstoren al snel naar g8 en kwamen de herinneringen aan de fabuleuze partij Aronian–Kramnik, kandidatentornooi 2018, glashelder opdoemen. De Azerdeidzjaan zag Caruana ook de terugtocht 18. … Ld8! missen, en zou de partij verder niet meer uit handen geven. Mamedyarov loopt zo een vol punt uit op de naaste concurrentie, en dat met nog twee ronden te gaan.
Het meest “naast” was Grischuk, die gisteren de (gedeelde) leidersplaats nog afdeed als “allemaal illusie” en vandaag zijn eigen woorden kracht bijzette. Tegenstander Aronian koos in een Semi-Tarrasch voor een voortzetting die Grischuk wellicht niet verwachtte (5. e3 Pc6 6. a3) en die hem dus aan het denken en – waarom niet? – richting tijdnood zou zetten. Dat bleek grotendeels te lukken en de Rus ging al bij al vrij makkelijk plat. De 3de zege was voor Giri, die in een symmetrisch Engels de sputterende Vachier-Lagrave te grazen nam, ook al had die meer remisekansen dan de Nederlander had ingeschat.
Met twee ronden te gaan leidt Mamedyarov (5/7) met een vol punt voor So en Grischuk (4/7), die op hun beurt een halfje hebben op het kwartet Radjabov, Aronian, Deac, Giri (3,5/7) en een heel op Caruana (3/7). Vachier-Lagrave en Lupulescu sluiten de hekken (2,5/7).