En zo ging het nieuwe seizoen dan van start: de eerste ronde van het kersverse CK en dito Laddercompetitie, in het vernieuwde Theatercafé en de aloude blauwe en rode zalen. In reeks 2 was enkel Mart vrij en gingen de andere zes aan de slag. Jan speelde een Siciliaan in een niet-bedoelde volgorde en kon vervolgens de bui voelen aankomen. Patrik liet de kans niet liggen en geraakte, toch wat vlotter dan verwacht, aan z’n eerste punt. _LEESMEER_

Kenneth zette de Vierpionnenvariant in tegen het Koningsindisch van Herman, die dat net iets te licht beoordeelde en al op de 13^de zet zijn dame liet vangen. Voor de eerste avondvullende schaaksessie in het eigen huis wil je het natuurlijk niet al dadelijk – een minuut of 10, 15 misschien – voor gezien houden, maar belangrijker: wat viel er compensatiegewijs te rapen uit dat dameverlies? Toren, loper en pion, en dus materieel gesproken ongeveer gelijkwaardig. Herman werkte zich naar remise, Kenneth wou absoluut winnen. Beiden tastten nog één keer goed mis, en toen wits ultieme aanval strandde, bleek de zwarte a-pion niet meer te stoppen: 0-1. Opmerkelijk: de dame verliezen is dus niet per se fataal, maar de manier waarop ze hier verloren ging, is wel niet voor herhaling vatbaar. (Deze partij zal eerstdaags op de site worden gezet.)  

Carlo en Gert zetten iets Engelsachtigs (engelachtigs?) op het bord, waarin ze geen duimbreed aan de ander toegaven. Toen zwart de partij wel op remise zag uitdraaien, haalde wit nog even 15 zetten lang allerlei uit de kast, en toen was het ook remise.

Twee leiders, van wie één ei zo na een lijder was geweest: Patrik en Herman. De middenmoot wordt gevuld door de remisanten: Carlo en Gert, en de verliezers van de dag sluiten de rij: Jan en Kenneth. Bij hen staat ook Mart, maaar die heeft nog niet gespeeld en kan theoretisch net zo goed vooraan als in het midden staan.