Nog eens een keer een vol huis – enkel Kenneth (bye) speelde niet – en dat wettigt een verslagje. De zes anderen namen hun tijd, en dat zegt wel wat over de geleverde strijd. Jan, opnieuw tegen Gert, maar nu met wit, kon na het debacle van twee weken geleden de bordjes gelijk hangen, zoals dat heet. In een Scandinaviër wist wit een stuk te winnen en, ondanks naarstige pogingen van zwart om het tij alsnog te keren, ook de partij. Herman en Carlo verzeilden traditiegetrouw in een Italiaans gevecht, waarin zwart centraal drukte en wit dan maar alles op alles zette op de koningsvleugel. Het bleek te volstaan om de zwarte veste net voldoende te slopen om eeuwig schaak af te dwingen, maar de digitale betweter zag zwart een kans missen om dat te voorkomen en wellicht het hele punt binnen te halen. Maar hij zat er niet bij, natuurlijk, en dus werd het (een stevig bevochten) remise. Patrik en Mart gingen de Slavische toer op. In een complex middenspel verloor zwart een stuk maar hij liet verder geen kans onverlet om wit tot fouten en misstappen te verlokken, zonder succes weliswaar. Uiteindelijk moest hij zich gewonnen geven. In de stand leidt Patrik (+3) voor Carlo (+2), en zit de rest (0, -1, -2) toch al een bocht verder. Maar het seizoen is nog jong …