Er bleek nog een play-offdag nodig, en dus maken "zij" en "wij" vandaag het halvefinaleverhaal af. Alleen wordt het een verslag in twee luiken: eerst bekijken we hoe het afliep in Belgrado en wat dat wie aan punten opleverde, vervolgens springen we vooruit naar het 3^de en laatste GP-tornooi, dat opnieuw in Berlijn plaatsvindt, vanaf 21 maart, oftewel over 10 dagen. Daar is namelijks iets mee, wat je als ongelukkig zou kunnen bestempelen, en ik laat in het midden of dat alleen is wat ik ervan vind of een veeleer objectieve vaststelling. _LEESMEER_   

Het eerste luik: hoe liepen de 2^de en 3^de halvefinaledagen af? Vachier-Lagrave, in een must-win gewrongen, ging het Spaans zoeken, en daarin opteerde Rapport voor 4. … d6 (Neo-Steinitz of Verbeterde Steinitz) en 5. … Lg4, want de Hongaar gaat een kans op ongewone stellingen en dus een creatieve aanpak niet uit de weg, zelfs niet als hij aan remise genoeg heeft. Deze variant leidt een zwart stukoffer in dat niet noodzakelijk voldoende compensatie oplevert, maar het stuk werd later terugverdiend en dus leek er geen vuiltje aan de lucht. Uitgerekend dan begon Rapport wat onnauwkeuriger te spelen, en zo kreeg Vachier-Lagrave onverwacht toch nog een kans. Zijn tegenstander zorgde echter voor creatief tegenspel en het witte voordeel smolt als sneeuw voor de zon, tot een niet te vermijden zetherhaling zich aankondigde. Remise, en dus exit Vachier-Lagrave.  De Fransman blijft op 7 GP-punten, eerste finalist Rapport heeft er al zeker 10 (totaal 17).

De andere partij, Andreikin–Giri, had heel wat minder om het lijf. De Rus wou een solide Anti-Indiër spelen (3. … b3), wat alvast goed was om snel uit de theorie te stappen, waarin Giri nogal thuis is, maar het bracht verder geen zoden aan de dijk. Er werden wat stukken geruild, de lijnen die open moesten, gingen open, en toen was zetherhaling het evidente slotakkoord. Op naar de play-off.    

Voor zover nodig: twee keer rapid (15+10), twee keer blitz (3+2), Armageddon (wit 5’, zwart 4’). In de eerste partij kwam het Loperspel op het bord. Het was Andreikin die tijd verbruikte en ook niet voor de sterkste voortzetting(en) koos. Nogal plat liet Giri in de betere stelling (-1.36) gewoon herhaling van zetten toe, terwijl hij best wat aanvallends had kunnen ambiëren. De tweede partij werd een Siciliaanse Taimanov. Vrij snel kwam wit in het voordeel, als om te bewijzen dat die remise van daarnet ruim volstond om de zaak nu te beslechten. Ergens omstreeks of in de laatste minuut, gooide Giri zijn voordeel in de prullenbak en in een ziedende tijdnoodfase gingen de dames van het bord en stond hij volkomen verloren. Hij spartelde nog een tijd tegen, maar er was geen redden meer aan. Je kunt het Andreikin niet kwalijk nemen dat Giri zijn kansen onvoldoende waarnam of ronduit verknoeide, maar in deze twee partijen was de Nederlander slapjes geïnspireerd en dus verdiend ongelukkig. Hij heeft wel 7 GP-punten, en kan in het laatste tornooi nog beslissend scoren, maar Andreikin zit al ten minste aan 10 (zie dienaangaande ook luik 2).

Het 2^de luik, dan, over GP-3 Berlijn. Gisteren is namelijk de groepsindeling bekendgemaakt, en ik kan mij indenken dat het resultaat niet iedereen goed zal uitkomen. Met name in groep A is enig tandengeknars aan de orde, want daar zittten Nakamura en Aronian bijeen, de nummers 1 en 2 van het 1^ste tornooi, en ook nog Andreikin, de nummer 1 of 2 van het 2^de tornooi. Er kan er maar één  doorstoten naar de eindronde, en dat impliceert dat er ten minste twee niet meer dan 4 GP-punten zullen scoren. Dat zou weleens te weinig kunnen zijn voor een kandidatenticket. Iemand met 10 + 4 kan het ongetwijfeld schudden: Rapport heeft nu al 17, Nakamura kan met een 2^de plaats in de voorronde ook op 17 uitkomen, Andreikin en in iets minder kansrijke mate Giri, Vachier-Lagrave en Domínguez Pérez kunnen dat ook nog halen. Iemand met 4 in GP-1 kan, mits winst in GP-3, ook 17 scoren, maar hoe meer zielen, hoe meer 17 weleens te weinig zou kunnen zijn.  

Hoe dan ook, groep A is echt wel een groep des doods: 3 finalisten in één groep! Handig voor de concurrentie, in eerste instantie voor wie al minstens 7 GP-punten sprokkelde. In groep B is dat  Domínguez Pérez, al heeft hij met Mamedyarov, Dubov en Keymer genoeg te stellen, ook al maakt geen van die drie zelf nog kans. In groep C is het Vachier-Lagrave, tegenover al eerder gebuisden So, Shankland en Predke. En in groep D mag Giri nog hopen, terwijl Vitiugov, Yu en Tabatabaei alleen nog voor de knikkers (niet per se te versmaden) kunnen knokken.  

Had die geleide loting niet zó geleid kunnen worden dat dit vermeden werd? Wellicht niet: in al dat soort competities zie je groepen des doods opduiken, en ook als je één van die drie tenoren uit groep A haalt, moet je die in een andere groep kwijt bij misschien ook zo’n tenor. Geluk, dat meestal in een klein hoekje zit, zorgt misschien voor één uitzondering, maar dat is het dan: alleen winnen telt, en wie het wil halen, moet dat maar tegen iedereen kunnen. Wie in het zand bijt, kan altijd een zwaar parcours willen inroepen, maar de uiteindelijke winnaar heeft wel iederéén op zijn weg geklopt. Benieuwd wie nu met de 13 GP-punten naar huis gaat, Rapport of Andreikin …