De laatste drie rondes, dan is onvermijdelijk de eindspurt ingezet. Tegen Beveren 1 zouden we op papier punten moeten kunnen pakken, dachten we. Dat gebeurde ook, maar het waren er slechts twee. Met de 2-4 nederlaag schieten we minder dan niets op. Het blijft onze eerste ploeg tegenzitten. Nochtans zag het er op een bepaald moment veelbelovend uit.
Dries (1) baalde als een stekker toen hij zijn partij moest opgeven. Eerder had hij na goed strategisch en tactische spel duidelijk voordeel behaald: toren en twee lichte stukken tegen twee torens. Helaas raakte hij ergens de draad kwijt. Zwart bleef tegenstribbelen in niet zo’n simpele stelling, had initiatief en rijfde zo uiteindeljk zelfs nog het volle punt binnen. Bart (2) stond na de opening een beetje paraplu, lange tijd zag het er voor hem niet goed uit. Op het eind maakte hij zelfs een blunder, maar zijn tegenstander zag het niet en ging zelf in de fout. Resultaat: remise. Doordat spelers sinds dit seizoen met+ of -100 ELO mochten opgesteld worden, kreeg Jan op bord 3 de sterkste tegenstander voorgeschoteld. Lange tijd zetten hij zijn tegenstander goed onder druk, zwart moest de partij ondergaan en verbruikte veel tijd. Er kwam een afwikkeling waarbij wit één onnauwkeurige zet deed waardoor hij een gewonnen pion moest teruggeven. In het eindspel stond zwart actiever maar met nog twee minuten voor een vijftal zetten stelde hij zich tevreden met remise. Van de van Nikolaas (4) zag uw verslaggever te weinig. Na de opening leek er niet zoveel aan de hand te zijn (al zei Bart nadien: ‘Ik snapte niks van die partij’). Het werd alsnog een nederlaag. Ook Pascal (5) moest een nul incasseren. Zijn koningsaanval in een stelling met ongelijke rokades zag er bijzonder gevaarlijk uit maar sloeg niet meteen door. Tegelijk liet hij toe dat zijn tegenstander ten aanval trok en die aanval had meer succes. 0-1. Uiteindelijk redde Tobias (6) de eer voor onze ploeg door wits koningsstelling te verzwakken en daar optimaal van te profiteren. 1-0.